Πολλές φορές, οι γονείς παραπονιούνται ότι η επαφή τους με το δάσκαλο του παιδιού τους δεν είναι όπως θα ήθελαν. Άλλες φορές θεωρούν ότι δεν καταλαβαίνει το παιδί τους, άλλοτε ότι...
εξαντλεί την αυστηρότητά του σε αυτό ή ότι το αδικεί.

Κάποιες φορές δυσφορούν με τη μεγάλη ποσότητα της ύλης που του βάζει για το σπίτι ή και για τη συμπεριφορά του, αν π.χ. φωνάζει ή τους κάνει διαρκώς παρατηρήσεις, τους επιβάλλει τιμωρίες, δεν τα ενθαρρύνει, κ.α.

Από την πλευρά τους, οι δάσκαλοι συχνά θεωρούν ότι οι γονείς παρεμβαίνουν στο έργο τους, είναι επιφυλακτικοί απέναντί τους και δεν λαμβάνουν σοβαρά υπόψη τους αυτά που τους λένε.

Στις τακτικές συγκεντρώσεις δεν παρευρίσκονται.

Επίσης, αναφέρουν ότι για κάθε δυσκολία που παρουσιάζει το παιδί στο σχολείο με ευκολία μερικοί γονείς αποδίδουν την ευθύνη στο δάσκαλο.

Έτσι, συχνά, του υποδεικνύουν τι να κάνει. Πράγματι, σε κάποιες περιπτώσεις -ευτυχώς λίγες- η συνεργασία γονιών –δασκάλων δεν είναι ικανοποιητική. Τότε η ευθύνη βαραίνει και τις δυο πλευρές.

Τι θα πρέπει να κάνετε:

1. Προσεγγίστε με ευγένεια το δάσκαλο του παιδιού σας.

2. Αφήστε τον να σας ενημερώσει πρώτα ο ίδιος για το μαθητή του.

3. Σκεφτείτε τις ερωτήσεις που έχετε σκοπό να του θέσετε από πριν.

4. Δείξτε εμπιστοσύνη σε αυτά που σας λέει.

5. Αναγνωρίστε την προσπάθεια του.

6. Αν το παιδί σας αντιμετωπίζει κάποια δυσκολία στο σχολείο, συζητήστε μαζί του και μη διστάσετε να ζητήσετε τη βοήθεια του.

7. Μην παραπονιέστε για την αυστηρή βαθμολογία ή αντιμετώπισή του.

8. Αν έχετε διαφορετική άποψη, συζητήστε μαζί του τα κριτήρια με βάση τα οποία αξιολογεί το παιδί.

9. Μη φύγετε ποτέ χωρίς να πείτε μια καλή κουβέντα στο δάσκαλο του παιδιού σας, ας είναι κι ένα σκέτο «ευχαριστώ»

Source: hamomilaki.blogspot.gr