Η μητέρα των mobile μαχών. Τα Android διασταυρώνουν τα apps τους με το iOS σε μια μάχη μέχρι τελευταίας γραμμής μπαταρίας.
Δεν είναι απλά λειτουργικά, είναι ολόκληρες κοσμοθεωρίες. Ό,τι ξεκινάει από το iOS εναντίον Android ξετυλίγεται σε συζητήσεις για σχέσεις, για πολιτεύματα, για φιλοσοφία. Υπερβολή; Είναι η αλήθεια. Δεν είναι απλά μια κόντρα λειτουργικών συστημάτων, είναι κάτι παραπάνω. Και ήρθε η ώρα να πάρουμε θέση.
Δες τι επέλεξε η συντακτική ομάδα του ΟΝΕΜΑΝ.
Android ο Χρήστος Χατζηιωάννου
Είναι ίσως λίγο χαζό να ψηφίζεις ένα λειτουργικό το οποίο έχεις δουλέψει ελάχιστα αντί για ένα το οποίο έχεις στο κινητό σου τα τελευταία 6 χρόνια. Αλλά ποιον να κοροιδέψω; Όταν αγοράζεις ένα iPhone (όταν δηλαδή ρωτάς πόση επιδότηση έχεις και μετά απειλείς την μία και την άλλη εταιρεία ότι θα τις εγκαταλείψεις λες και είσαι ο Διαμαντίδης τους και θα στεναχωρηθούν να φύγεις) δεν το κάνεις για το λειτουργικό του. Το κάνεις για την εμφάνιση, για το brand, για να έχεις κι εσύ το iPhone ή το iPad και κάποιες φορές γιατί σου αρέσουν τα apps και τα features του. Αλλά στο θέμα του λογισμικού, το χάσμα είναι τεράστιο. Το iOS έχει κάποιους περιορισμούς, φυσιολογικούς και σύμφωνους με το γράμμα του νόμου, αλλά κυρίως έχει την ιδιότητα να εκνευρίζει τον χρήστη με το πόσο αεροστεγείς είναι οι διαδικασίες του. Πόσο εγκλωβισμένες μέσα στο δικό του λογισμικό είναι όλες οι διεργασίες. Από το να βάλεις τη μουσική σου στις συσκευές, μέχρι να περάσεις οποιαδήποτε δεδομένα, να αποθηκεύσεις δεδομένα, να μοιραστείς δεδομένα. Από ένα απλό PDF μέχρι ένα αρχείο excel. Σε ένα Android (και σε περιβάλλον Windows) η ζωή είναι τόσο πιο απλή, τόσο πιο άμεση, τόσο πιο λογική. Η απάντηση σε αυτό το δίλημμα γράφτηκε στο gate ενός αεροδρομίου σε iOS συσκευή με τις διαφημίσεις του iPhone 6 να περνάνε μπροστά στα μάτια μου. Βγάλε εσύ τώρα άκρη..
Android ο Ηλίας Αναστασιάδης
Πάντα μου έμοιαζε καλή ιδέα να πάρω iPhone, αλλά επίσης πάντα οι στόχοι μου σχετικά με την τεχνολογία και ειδικά με το ‘σε πόση τέτοια μπορώ να ανταπεξέλθω’ ήταν λίγο πάνω από τη Γη. Απέκτησα το πρώτο μου κινητό με λογισμικό Android μόλις πριν κλείσω τα 30 και πορεύομαι ακόμη με αυτό. Είμαι 2000 φορές πιο ευχαριστημένος από το κινητό που είχα πριν, παρότι το κινητό που είχα πριν δεν ήταν πολύ πιο hi-tech από μια αλαφρόπετρα ή ένα μαγκάλι. Μετά από μια πρόσφατη προσφορά φίλου που μου έδινε κοψοχρονιά το παλιό του iPhone για να πάρει το καινούργιο, πέρασα ένα Σαββατοκύριακο να προετοιμάζομαι ψυχολογικά για την αλλαγή. Ένιωθα έτοιμος για το βήμα, έτοιμος για μεγάλα πράγματα. Το τελευταίο βράδυ πριν το αλισβερίσι, ο φίλος με ενημέρωσε για τους περιορισμούς που ανέλυσε ο Χρήστος παραπάνω και τα χαμόγελα πάγωσαν. Με τα χαμόγελα, πάγωσε και το αλισβερίσι. Επέλεξα να μείνω στην ελευθερία του Android με τα λιγοστά apps που χρησιμοποιώ. Έτσι κι αλλιώς, η τεχνολογία κι εγώ παραμένουμε σαν τους πρωταγωνιστές στο logo της Robe di Kappa. Πλάτη-πλάτη.
Επειδή δεν είχα ποτέ iPhone. Και κυρίως επειδή έχω αναπτύξει μια σχέση σχεδόν ερωτική με το HTC Android μου. Δεν είναι βλέπεις ένα Android σαν όλα τα άλλα. Έχει αναπτύξει δική του βούληση, κάνει ό,τι θέλει, όποτε εκείνο θέλει. Ανοίγει τις εφαρμογές που γουστάρει, σου ζητάει να κάνεις update και μετά δεν δουλεύουν οι εφαρμογές, τις κάνει να δουλεύουν ένα άσχετο βράδυ που πίνεις μπύρες σε ένα μπαρ με τον κολλητό και θες να κάνεις check in στο foursquare και την επόμενη φορά που το χρειάζεσαι το ριμάδι για να βρεις ένα δρόμο σε μια γειτονιά του Παπάγου που είσαι καλεσμένος για βραδινό σε φιλικό ζευγάρι, πεισμώνει και σου λέει κυνικά: “όχι, χέστηκα, ψάξε βρες τον μόνο σου τον δρόμο, ρώτα τον περιπτερά, εγώ δεν σου φορτώνω google maps”. Σχέση ερωτική. Κανονικά θα μου έλεγες, γιατί δεν το πετάς ρε μεγάλε. Ε όχι, έτσι εύκολα τη χωρίζεις την γκόμενα σου; Δεν της δίνεις μια δεύτερη και τρίτη ευκαιρία; Δεν δίνεις και στον εαυτό σου ακόμα μια αναβολή ακόμα και στα πολύ δύσκολα; Πέραν των παραπάνω, Android γιατί όπως είπα το έχω συνηθίσει και το λειτουργώ πιο γρήγορα από το iOS αν και αναγνωρίζω την ανωτερότητα του. Και είμαι άνθρωπος της συνήθειας, τι να κάνουμε. Άσε που το iOS που φέρνει στο μυαλό το Κολωνάκι ενώ το Android τα Εξάρχεια. Κάτι τέτοιο. Ναι, προτιμώ τα Εξάρχεια (αν και κρυφοαγαπάω και το Κολωνάκι). Άντε πες το τώρα αυτό το επιχείρημα σε έναν nerd και κάνε προσευχές να μη σε πάρει με τις ντομάτες.
iOS o Στέλιος Αρτεμάκης
To iPhone, φίλε, είναι δημοκρατία. Έχει πολλά apps, έχει φτηνά apps, έχει δωρεάν apps και ο λόγος είναι αυτός. Η δημοκρατία. Αν έχεις ξεπεράσει τη φάση που παίζεις με τα τεχνικά χαρακτηριστικά και κάνεις master reset και εκ νέου εγκατάσταση των προγραμμάτων στο βουνό, αυτό είναι το τηλέφωνο σου. Εγώ την πέρασα πριν πολλά χρόνια, πριν τα smartphone με ένα Asus P535 και windows mobile. Για να συνδεθείς στο ίντερνετ έπρεπε να έχεις πτυχίου ηλεκτρόγου μηχανικού από το ΕΜΠ και μεταπτυχιακό σε τηλεπικοινωνιακά συστήματα. Για να εγκατάστήσεις προγράμματα έπρεπε να ήσουν χάκερ ή έστω power user. Την έχω περάση τη φάση αυτή. Τώρα απλά το ανοίγω. Αντε να κάνω και κάνα update. Αυτό είναι δημοκρατία.
Android ο Δημήτρης Κουπριτζιώτης
Έχω να χρησιμοποιήσω κινητό με android αρκετό καιρό. Πήρα το πρώτο iPhone πριν τρία χρόνια και παρέμεινα εκεί. Το ερωτεύτηκα, με κέρδισε, δεν κοίταγα τριγύρω μου, είχα μάτια μόνο για αυτό. Το παρουσίαζα στους φίλους μου με περηφάνια, βγαίναμε μαζί, πηγαίναμε εκδρομές, για ποτά και όλα ήταν καλά. Είμασταν ευτυχισμένοι μαζι. Είμασταν το τέλειο ζευγάρι. Μου έλεγε κάθε τόσο “έχω και αναβάθμιση” και ένιωθα σα να γνωριζόμασταν πρώτη φορά. Ανανεώναμε την σχέση μας. Όμως εδώ και ένα χρόνο περνάμε κρίση. Ήταν τότε που μου υποσχέθηκε αναβάθμιση και δεν ήταν ποτέ ξανά ίδιο. Δεν άνοιγε εφαρμογές και έπαιρνε πρωτοβουλίες που δεν έκανε πριν. Μια φορά βγήκαμε χώρια και εκει ήταν η αρχή του τέλους. Γνώρισα το android που είχε φέρει ένας φίλος μου μαζι και ένιωσα ενα σκίρτισμα. Με γοήτευσε. Ήταν γρήγορο, έξυπνο, βολικό. Είχα συμβιβαστεί με το iOS και είχα ξεχάσει πώς είναι το σωστό λειτουργικό. Είχα ξεχάσει πώς είναι να δοκιμάζεις κάτι διαφορετικό. Πώς είναι να μπορείς να το αλλάζεις ανάλογα με τα γούστα σου. Να είναι διαλλακτικό με αυτά που θες και οχι αυστηρό. Τώρα προσπαθώ να χωρίσω και ειναι δύσκολο, όμως το android κατάφερε να με κερδίσει γιατι απλά σε αφήνει να πιστεύεις οτι είσαι ελεύθερος ενώ έχεις σχέση μαζί του. Και εγώ έτσι θέλω να νιώθω με το λειτουργικό του κινητού μου.
iOS ο Στέφανος Τριαντάφυλλος
Υπάρχουν οι τύποι που υποστηρίζουν ότι το Android είναι καλύτερο γιατί… (πραγματικά δεν ξέρω γιατί, σταματάω να ακούω τα επιχειρήματα τους μετά το “Android είναι καλύτερο”), αλλά τι να τους κάνουμε; Εδώ πρέπει να αντιμετωπίζουμε σε καθημερινή βάση τους ανθρώπους που δεν τρώνε φέτα, αλλά δείχνουμε μια συμπόνοια, μια ανθρωπιά, μια ανωτερότητα. Πάντως, μπορούμε να πούμε πολλά για το θέμα. Το σωστό ερώτημα θα ήταν αν γενικά η τιμή των iphone είναι ανάλογη με τη διαφορά στην τεχνολογία και στην ποιότητα. Αυτό μάλιστα είναι ζήτημα προς συζήτηση, αλλά να είμαστε σοβαροί: το iphone είναι αυτό που είναι για κάποιους συγκεκριμένους λόγους. Βέβαια – υπάρχει και το μεγάλο βέβαια που προφέρεται με στόμφο και βασανιστικά αργό ρυθμό, συνοδευόμενο από αντίστοιχη κίνηση του χεριού – για να τα λέμε κι όλα υπάρχουν λίγα χειρότερα πράγματα από το να σου “κάτσει” ανανέωση λογισμικού, ή να πρέπει να συγχρονίσεις οτιδήποτε αξίζει να συγχρονιστεί. Το απόλυτο βασανιστήριο. Το να λύσεις κύβο του ρούμπικ μοιάζει ευκολότερο. Σπάνια με πιάνουν στιγμές εκνευρισμού μικρότερης κλίμακας από πάτημα λάθους κουμπιού στο iphone, για παράδειγμα να λαθέψεις και να πάρεις κάποιον με Facetime… Μη σου τύχει. Συνήθως η αποσύνδεση γίνεται αφού έχω ραγίσει την οθόνη από το πάτημα, το έχω κλείσει, το έχω αμπαρώσει στο ντουλάπι ή το έχω βάλει κάτω από τα μαξιλάρια του καναπέ χοροπηδώντας από πάνω.
Για να μην αρχίσω να λέω για terms & conditions.
Android ο Θοδωρής Δημητρόπουλος
Δεν είχα κι ούτε πρόκειται να αγοράσω ποτέ μου iPhone, για τον απλούστερο των λόγων: Το Android με έχει βολέψει απόλυτα. Η λογική του ως λειτουργικό σύστημα είναι αυτό που πάντα ήθελα να είναι η επικοινωνία αυτή τη στιγμή. Όλα συνδεδεμένα, όλα μαζί, να αλλάζω με ευκολία συσκευές και όπου κι αν κάτσω όπου κι αν βρεθώ, να έχω ακριβώς τα ίδια δεδομένα μαζί μου σα να τα κουβαλάω στην τσέπη μου. Δεν με ενδιαφέρει αν το iOS άρχισε να κινείται προς αυτή την κατεύθυνση. Δηλαδή μπράβο του, γιατί έτσι πρέπει ‘να είναι τα πράγματα’. Αλλά απλά δε με ενδιαφέρει. Είναι μια δυσλειτουργική γκουμούτσα (Σχετικοάσχετο: Τι στιγμή πανέμορφης απελευθέρωσης ήταν εκείνη όταν ξαπόστειλα τη νταλίκα του iTunes από τον υπολογιστή μου!) που βάζει το brand της πάνω από την ευκολία μου. Για να έχω iOS πρέπει να έχω συγκεκριμένα πράγματα, ενώ το Android έρχεται και κουμπώνει σε ό,τι ήδη χρησιμοποιώ και λειτουργώ. Το iOS είναι πιο γυαλιστερό και πιο όμορφο και έχει αποψάρες και δηλαδή μπράβο του, καλά κάνει (εσχάτως και μουσικές κιόλας, με τις οποίες διαφωνώ κάθετα) αλλά εγώ δε θέλω λειτουργικό σύστημα με απόψεις, θέλω λειτουργικό σύστημα που να είναι άσχημο και να με υπηρετεί για όσο το βαστούν τα bytes του.
iOS ο Μάνος Μίχαλος
Δεν θέλω να χάσω αυτό το Αιώνιο Δίλημμα γι’ αυτό και γράφω μέσα από μια σύσκεψη, την ώρα που δίπλα μου σκάνε ερωτήσεις και απαντήσεις γύρω από ένα project. Λαβωμένος όπως είμαι, θα πω ότι έχω ένα iPad και τα τελευταία χρόνια android κινητά με μεγάλη, ΜΕΓΑΛΗ ΜΕΓΑΛΗ οθόνη. Όμως έχω αναθεωρήσει και το δηλώνω φορώντας παντελόνια. Γυρίζω στο iPhone σε 1 μήνα. Ήθελα να το πω γιατί οι κωλοτούμπες πρέπει να γίνονται in public. Αυτά, σας αφήνω γιατί η σύσκεψη συνεχίζεται και με ρωτάνε κάτι. Όχι αν θα πάρω το απλό ή το plus. Τέρμα και οι πολύ μεγάλες οθόνες γιατί σπάνε πιο πολύ και σας μιλάει κάποιος που δεν μπορεί να σύρει για να απαντήσει στο τηλέφωνο εδώ και 5 μέρες.
ΑΙΩΝΙΟ ΔΙΛΗΜΜΑ ΤΕΛΟΣ… ANDROID ΜΕ 62,5%
Είμαστε πολύ των ίσων ευκαιριών εδώ. Το iPhone μπορεί να άλλαξε τους κανόνες του παιχνιδιού, αλλά εμείς προτιμούμε την πρακτικότερη λύση.
Source: oneman.gr