Η σκέψη εκφράζεται μέσω του νου δίνοντας στα λόγια χρώμα, ύφος, βαρύτητα. Οι σπόροι έμπνευσης, οι μεγάλες ιδέες, οι ανώτερες συλλήψεις ενυπάρχουν στην έκφραση της...
Δημιουργίας μέσα σε έναν Ενεργειακό Ωκεανό, περιπλανώμενες στο Σύμπαν ελεύθερες, πρόσφορες για χρήση από όλους μας.

Εάν χρησιμοποιούμε την ανώτερη έκφραση της ύπαρξής μας, αυτό που πολλές φορές αποκαλέσαμε Ανώτερο Εαυτό, μέσω της δημιουργικής μας φαντασίας και της αγάπης για την εξέλιξη, τότε οι συλλήψεις των σκέψεών μας θα μπορούν να δομούν δημιουργικές σκεπτομορφές από το επίπεδο των Ανώτερων Κόσμων εκφράζοντάς τες στον κόσμο των συνανθρώπων μας.

Οι σκέψεις πλανώνται γύρω μας σε μια νοητική αύρα και πολλές φορές εξαπλώνονται και διασκορπίζονται στον περιβάλλοντα χώρο.

Όπως και τα συναισθήματα, δονούν και αποτυπώνονται γύρω μας, επηρεάζουν εμάς αλλά και τους άλλους ολόγυρα με ανάλογα αποτελέσματα κάθε φορά.

Μοιάζουν με τους χτύπους ενός τυμπάνου που άλλοτε παρασέρνει τους χορευτές στους δικούς του κραδασμούς δημιουργώντας ρυθμό, έκσταση, ανάταση ψυχής και άλλοτε τους αφήνει εμβρόντητους μέσα στις ψευδαισθήσεις τους, την αναταραχή και τη δυσαρμονία.

Οι σκέψεις είναι άλλοτε καθαρά νοητικές και άλλοτε υποκινούνται από διαταραγμένα συναισθήματα, από εξάρσεις, από εκρηκτικές διαθέσεις. Πολλές φορές τα συναισθήματα είναι υποκινητές σκέψεων και ιδεών και είναι φυσικό να υπάρχει μια σύνθεση του συναισθήματος με το νου.

Άραγε ποιος είναι ο σκοπός της σκέψης ;

Μήπως η ανακάλυψη της εσωτερικής βούλησης του ανθρώπου ώστε, σαν μονάδα, να κατευθυνθεί στην εξερεύνηση του εσωτερικού του κόσμου αλλά και στη διαμόρφωση του περιβάλλοντός του;

Φαίνεται πιθανώς ρομαντικό αν πούμε πως, αλλάζοντας τον τρόπο σκέψης μας αλλάζει και η εξωτερική κατάσταση του κόσμου.

Η δύναμη διάχυσης ιδεών που δημιουργούν θετικές εστίες μπορούν να αλλάξουν τον πόνο, την φτώχεια, αυτό που λέμε αδικία στον κόσμο. Μπορούν να δώσουν ελπίδα, όραμα, αγάπη και ελευθερία πόλωσης προς ανώτερες συνειδησιακές καταστάσεις που οδηγούν την ανθρώπινη ύπαρξη σε μια ορθότερη χρήση της λέξης, Άνθρωπος.

Οι σκέψεις συσσωρεύονται μέσα μας με έναν τρόπο κάπως μαγνητικό θα λέγαμε. Εάν κάποιος πολώνεται στα υλικά αποκτήματα, αρχίζοντας από μία σκέψη η οποία ολοένα αυξάνει, θα έλκει γύρω του αντίστοιχες σκέψεις φτιάχνοντας ένα πεδίο, ένα πλέγμα συγκεκριμένων σκέψεων ωθώντας τον να είναι αυτό ακριβώς που σκέφτεται.

Υπάρχει πληθώρα σκέψεων γύρω μας, σκέψεις που ψάχνουν όμοιές τους για να ενοποιηθούν ή για να «φυτρώσουν» για πρώτη φορά και έτσι οι σκέψεις της Αγάπης τραβούν Αγάπη, οι σκέψεις της Ειρήνης έλκουν Ειρήνη.

`Ενας άνθρωπος που εκπέμπει αγνές δονήσεις, σκεπτόμενος υψηλά θέματα εκπέμπει δονήσεις που τείνουν να ενεργόποιήσουν και σε άλλους σκέψεις αγνής καρδιάς και νου του ίδιου επιπέδου.

Μήπως τελικά ο κόσμος μας δεν κινείται με τα λόγια αλλά με τις σκέψεις, μήπως για αυτό και εμείς, ως σκεπτόμενα όντα, έχουμε μεγάλη ευθύνη για την ποιότητα των σκέψεών μας. Αν δεχθούμε πως οι σκέψεις μας ταξιδεύουν-περιφέρονται, μήπως τότε με τις σκέψεις μας σπέρνουμε μελλοντικά γεγονότα;

Ίσως είναι δύσκολο να αποδεχθούμε ή να αφομοιώσουμε το γεγονός ότι, η σκέψη έχει το ίδιο αποτέλεσμα με την πράξη. Αν θέλουμε όμως να πάρουμε μέρος στην πορεία της παγκόσμιας εξέλιξης, θα πρέπει να κατανοήσουμε βαθιά τη σημασία της σκέψης.

Η σκέψη προσελκύει ισόμορφη ενεργό δράση και ελέγχει τη ζωτική μας παρόρμηση. Πώς λοιπόν επιδεικνύουμε τόσο λίγη αγωνιστικότητα για την κάθαρση της σκέψης; Η συνειδητότητα προσελκύει όλες τις ζωτικές εκφράσεις και ο δημιουργός της σκέψης διαποτίζει το διάστημα. Για αυτό είναι τόσο επιτακτικός ο αγώνας της διεύρυνσης των σκέψεων και της κατανόησης των θεμελίων της ζωής. Κάθε ζωή δομείται πάνω στη δική της τροχιά και κάθε ζωή έχει ένα θεμέλιο, όπου όλες οι πράξεις πρέπει να ανταποκρίνονται στο ανώτατο.

Ένα πολύ σημαντικό στοιχείο για την εξέλιξή μας ατομικά, ομαδικά αλλά και πλανητικά είναι το ζήτημα των σκεπτομορφών. Των σκέψεων που μορφοποιούνται μέσα από τη δημιουργική φαντασία, σκέψεις που αποκτούν υπόσταση, υπόσταση οντότητας και πλανώνται επηρεάζοντας όχι μόνο το δημιουργό τους αλλά και άλλους ανθρώπους, άλλοτε προκαλώντας σύγχυση και άλλοτε στρέφοντάς τους προς την κατεύθυνση που υποδεικνύουν.¨Αλλοτε είναι σκέψεις αποκυήματα της φαντασίας και άλλοτε έχουν υπόβαθρο και υπόσταση στο υλικό πεδίο.

Οι σκεπτομορφές δεν είναι πάντα αρνητικές, υπάρχουν θετικές, δημιουργικές σκεπτομορφές, σκέψεις-μορφές που βοηθούν στην εξέλιξη και τις οποίες αναμφίβολα μπορούμε να διαφυλάξουμε και να επιτρέψουμε την ελεύθερη διακίνησή τους.

Θα μπορούσαμε βέβαια με μια θέληση «κάθαρσης» θα λέγαμε, να απομακρύνουμε επιμελημένα τις αρνητικές-βλαβερές σκεπτομορφές αφήνοντας το χώρο καθαρό και ελεύθερο για νέα δεδομένα θετικά και δημιουργικά.

Οι αρνητικές σκεπτομορφές επηρεάζουν πρόσωπα και καταστάσεις τόσο ατομικά όσο και ομαδικά, δημιουργούν αλλοιώσεις και όσο παραμένουν σε ένα χώρο και συντηρούνται από αυτόν τόσο δημιουργούν σύγχυση, πλάνες και δυσάρεστες καταστάσεις, καθώς και ένα γενικότερο συναισθηματικό και νοητικό αποπροσανατολισμό.

Είναι πoλύ σημαντική η διατήρηση της καθαρότητας της σκέψης και για να το επιτύχουμε αυτό θα πρέπει να εξυψώσουμε τη συνείδησή μας, τα ιδανικά μας, τα οράματά μας, σε ανώτερο επίπεδο, σε ένα επίπεδο πιο κοντά στο χώρο της δημιουργικής φαντασίας και της διανόησης. Μακριά από την πλάνη και τη σύγχυση που μας εγκλωβίζουν στραγγαλίζοντας τα όνειρά μας, κόβοντας τα φτερά της δημιουργικότητάς μας.

Ζούμε μέσα στην πλάνη και χειριζόμαστε την πλάνη σαν να είναι αλήθεια, καταλήγοντας σε πλήρη ανισορροπία με όλες τις αρνητικές επιπτώσεις. Κάθε πράξη είναι αποτέλεσμα μιας σκέψης, η πράξη ακολουθεί, αυτό που λέμε υποσυνείδητη σκέψη, μέσω του οποίου εκφράζεται το ατομικό ασυνείδητο και ένα μέρος τους φυλετικού ασυνείδητου. Υπάρχει και η δημιουργική σκέψη, η υπερσυνείδητη σκέψη όπου λειτουργεί η αφηρημένη συνείδηση μέσω των ιδεών.

Όταν η ανθρώπινη ενέργεια ρέει προς τα έξω, λειτουργεί-δονείται πάνω σε διάφορες βαθμίδες της λεπτοφυούς ύλης του νοητικού και σε συνέχεια του αστρικού-συγκινησιακού μας κόσμου παράγοντας ενέργεια σε «μορφή» μαζί με χρώματα.

Οι σκέψεις μας δεν έχουν έναν απλό τρόπο έκφρασης, σύμφωνα με την ιδιοσυγκρασία του καθενός αλλά και την ποιοτική αντιληπτική μας ικανότητα, υπάρχουν σκέψεις με διαφορετικό κραδασμό και με ποικιλία χρωμάτων. Έχουν προσπαθήσει να απεικονίσουν τα χρώματα μιας σκεπτομορφής, αποδίδοντας με αυτόν τον τρόπο τη χαρά, τη θλίψη, την ελπίδα, τη στοργή, την αγάπη, αλλά και το μίσος, το θυμό, το φόβο και την οργή.

Ισως περισσότερο από ποτέ, στη σημερινή εποχή, όταν παράγουμε σκέψεις, έχουμε ανάγκη από σοφία και αγάπη, ώστε να είμαστε δημιουργικοί, φωτεινοί άνθρωποι. Δεν είναι τόσο ονειροπόλο το να θέλουμε να πετάμε στη φαντασία, στο νου μα και στην καρδιά με τα φτερά της σοφίας και της αφοσίωσης, με τη δυνατότητα σύλληψης ανώτερων ιδεών ανιδιοτελώς.

Αυτό που αποκαλούμε θεία δύναμη, αυτά τα ισχυρά κύματα θείου νόμου που ρέουν προς τα κάτω, δεν είναι ό,τι καλύτερο για τους δικούς μας νόες, για τις δικές μας συγκινήσεις, ώστε να οδηγηθεί η ύπαρξή μας σε μια ποιοτική αναβάθμιση και κατ’ επέκταση όλης της ανθρωπότητας και του πλανήτη;

Αυτό δεν είναι που οδηγεί στην ανώτερη έκφραση της ύπαρξής μας είτε σαν καλλιτέχνες, είτε σαν επιστήμονες, είτε σαν διανοητές μα, κύρια σαν Άνθρωποι που επιθυμούν ευλαβικά να ανυψώσουν την σκέψη προς τα εξυψωμένα ανώτερα πνευματικά επίπεδα της ύπαρξής τους; Και είναι κάτι που μπορούμε να το επιτύχουμε, γιατί δεν πρόκειται να χρησιμοποιήσουμε λάθος την ισχυρή δύναμη της σκέψης, αν πάντα τη διαχειριζόμαστε σε συνάρτηση με το Θείο Σχέδιο της Εξέλιξης και της εξύψωσης του κόσμου.

`Ισως να δημιουργείται το ερώτημα ποια σκέψη είναι αποτελεσματικότερη, η διατυπωμένη ή εκείνη που δεν έχει εκφραστεί. Πράγματι, ίσως φαίνεται πως η χρήση λεκτικών τύπων θα μπορούσε να προσθέσει δύναμη. Οι άνθρωποι που προσελκύονται από εξωτερικά φαινόμενα φαντάζονται ότι ένα λεκτικό πλαίσιο αυξάνει την αποτελεσματικότητα της σκέψης.

Εντούτοις, κάτι τέτοιο δεν είναι παρά μια συμβατικότητα. Οι λέξεις δε βοηθούν την ουσία, η άφατη σκέψη είναι πολύ ισχυρότερη. Ίσως χρειάζεται να συνηθίσουμε στο γεγονός πως η σκέψη κυβερνά το ανθρώπινο πεπρωμένο.

Και εδώ είναι που πρέπει να συνειδητοποιήσουμε την ευθύνη για τις δικές μας σκέψεις.

Παλιότερα, ήταν υπεύθυνος κανείς για τη δράση των σκέψεών του. Αργότερα κατανοήθηκε η σημασία του λόγου και τώρα ίσως ήρθε ο καιρός να γνωρίσουμε την πύρινη δύναμη που εκφράζεται μέσω της σκέψης μας. Είναι προτιμότερο να μάθουμε την έννοια της σιωπής και να εξαγνίσουμε τις ανεξέλεκτες σκέψεις μας.

Θα πρέπει να αναγνωριστεί ότι η ενέργεια της σκέψης είναι μία από τις ύψιστες εκδηλώσεις της Πρωταρχικής Ενέργειας. Είναι αδύνατο να απομονώσουμε τη σκέψη από τη θεμελιώδη ενέργεια του Κόσμου.

Η σκέψη γεννά ορισμένα ρεύματα που χρησιμεύουν ως αφυπνιστές ή ανανεωτές του Σύμπαντος. `Ετσι σαν σκεπτόμενα όντα μετέχουμε στη δημιουργία του κόσμου κυριολεκτικά, όχι αλληγορικά.

Επομένως, ο άνθρωπος έχει μεγάλη ευθύνη για την ποιότητα της σκέψης του. Κάθε ευγενής και ισχυρή σκέψη παράγει ωραίους κραδασμούς, αλλά η κακεντρεχής σκέψη γεμίζει τη Γη με θανατηφόρα σκουπίδια. Κατά τη σύλληψη ή την αποστολή μιας σκέψης παρατηρούμε μια σειρά εκδηλώσεων που επιβεβαιώνουν το γεγονός πως η σκέψη είναι ενέργεια και ως τέτοια παράγει ενέργεια.

Ας κρατήσουμε τις σκέψεις μας αγνές, γιατί είναι ότι καλύτερο για να γίνουν τα «φαινόμενα της ζωής» πραγματικότητα. Οι αγνές σκέψεις με ομορφιά αποκαλύπτουν το μονοπάτι της αλήθειας και η ομορφιά γεννιέται μέσα από την αστραπή της σκέψης.

Η ταχύτητα μετάδοσης της σκέψης ακόμη και από απόσταση είναι απίστευτη. Μια σκέψη μπορεί να εξαγνίσει, αλλά μπορεί και να προσελκύσει χαοτικά φαινόμενα.

Ας μάθουμε να σκεφτόμαστε, ας δώσουμε και στα παιδιά την ευκαιρία να σκέφτονται γιατί καμία διάλεξη, καμία διδασκαλία δεν μπορεί να μας διδάξει να σκεφτόμαστε. Η σκέψη παρέχει μορφή, η σκέψη παρέχει δημιουργικότητα, η σκέψη παρέχει την δυνατότητα εφέλκυσης ενός πλανήτη. Η ανθρώπινη σκέψη είναι σαν το πυρ.

Η ποιότητα και η διαδοχή μικρών σκέψεων θέτει τα θεμέλια μεγάλων πράξεων. Μόνο μια ορθή και αταλάντευτη σκέψη μπορεί να υπερνικήσει το σκοτάδι του χάους.

Στη μεταβίβαση της σκέψης μας ο κύριος υποκινητής είναι η καρδιά μας. Στέλνοντας σκέψεις ας συντονίσουμε τις καρδιές μας και σαν αστραπή ας στραφούμε προς την εξύψωση της δημιουργίας, σαν μια αντανάκλαση του ίδιου του Πνεύματος στη Γη.

Source: katohika.gr