Για τον λύκο, η ικανότητα νοητικής αναπαράστασης των ποσοτήτων ίσως είναι θέμα επιβίωσης.
Βιέννη
Έπειτα από τόσες χιλιάδες χρόνια συμβίωσης με τον άνθρωπο, θα περίμενε κανείς ότι ο σκύλος θα είχε πάρει κάτι από την εξυπνάδα μας. Όμως ο πιστός μας φίλος μας αποδεικνύεται χειρότερος από τον πρόγονό του τον λύκο σε ένα πρωτότυπο πείραμα καταμέτρησης.
Η εξήγηση που διατυπώνουν οι ερευνητές είναι ότι ο σκύλος έχασε ένα μέρος των γνωσιακών ικανοτήτων του λόγω της εξημέρωσης και της καλοπέρασης που του προσφέρει ο άνθρωπος.
Ερευνητές στην Αυστρία και τη Γερμανία συνέκριναν 13 σκύλους και 11 λύκους που είχαν ανατραφεί από ανθρώπους. Όλα τα ζώα ήταν συνομήλικα και είχαν ακολουθήσει το ίδιο επαγγελματικό πρόγραμμα εκπαίδευσης.
Κάθε σκύλος ή λύκος κλήθηκε να επιλέξει ανάμεσα σε δύο διαφανή κουτιά αφού πρώτα είχε δει έναν ερευνητή να τοποθετεί μέσα στα δοχεία κομμάτια τυριού ένα προς ένα.
Και τα δύο ζώα έτειναν να διαλέγουν το δοχείο με τα περισσότερα κομμάτια, ο λύκος όμως είχε καλύτερες επιδόσεις.
Η διαφορά έγινε όμως πολύ μεγαλύτερη όταν οι ερευνητές χρονομέτρησαν το πείραμα έτσι ώστε τα ζώα να μην μπορούν να συμπεράνουν τον αριθμό των κομματιών από το χρόνο που χρειάστηκε ο ερευνητής για να τα βάλει στο δοχείο.
Σε αυτή την περίπτωση, οι σκύλοι έδειχναν να διαλέγουν λίγο-πολύ στην τύχη, ενώ οι λύκοι ήταν σημαντικά πιθανότερο να διαλέξουν το κουτί με τις περισσότερες λιχουδιές.
Οι λύκοι είχαν μάλιστα σταθερά ανώτερες επιδόσεις όταν ορισμένα κομμάτια τυριού αντικαταστάθηκαν με μαύρες πέτρες, σε μια προσπάθεια των ερευνητών να μπερδέψουν τα πειραματόζωα.
Τα αποτελέσματα βρίσκονται σε συμφωνία με προηγούμενες μελέτες που έδειχναν ότι σκύλοι δεν είναι καλοί στο μέτρημα, αναφέρουν οι ερευνητές στην επιθεώρηση Frontiers in Psychology.
Ο λύκος, εξάλλου, έχει ελαφρώς μεγαλύτερο εγκέφαλο από τον σκύλο, παρόλο που και οι δύο ανήκουν στο ίδιο είδος, Canis lupus, και μπορούν εύκολα να διασταυρωθούν.
«Οι σκύλοι, συγκριτικά με τους λύκους, έχουν κατώτερες επιδόσεις όσον αφορά τη νοητική αναπαράσταση ποσοτήτων» λέει η Φριντερίκε Ράνγκε του Πανεπιστημίου Κτηνιατρικής της Βιέννης, πρώτη συγγραφέας της δημοσίευσης.
«Δεδομένου ότι πολλά σκυλιά δεν χρειάζεται να κυνηγούν την τροφή τους, να υπερασπίζονται την περιοχή τους ή να βρίσκουν ταίρι, η φυσική επιλογή ίσως χαλάρωσε μεμονωμένες ικανότητες επίλυσης προβλημάτων, ανάμεσά τους ικανότητες που απαιτούν τη χρήση νοητικών αναπαραστάσεων του φυσικού περιβάλλοντος».
Η ερευνητική ομάδα παραδέχεται ότι υπάρχουν και άλλες πιθανές εξηγήσεις για τα αποτελέσματα του πειράματος. Οι λύκοι, για παράδειγμα, έχουν συνήθως καλύτερη όραση από τους σκύλους, ωστόσο οι δοκιμές στις οποίες υποβλήθηκαν τα ζώα κατά τη βασική τους εκπαίδευση έδειξαν ότι ο παράγοντας αυτός είναι απίθανο να επηρέασε τις επιδόσεις.
Μια άλλη εξήγηση είναι ότι οι λύκοι χρησιμοποιούσαν την ισχυρή όσφρησή τους για να μετρήσουν τα κομμάτια τυριού. Ωστόσο άλλες δοκιμές έδειξαν ότι οι σκύλοι χρησιμοποιούσαν περισσότερο την όσφρησή τους, αν και τα δύο ζώα βασίζονταν περισσότερο στην όραση.
Μια τρίτη εξήγηση, τέλος, είναι ότι οι λύκοι αγαπούν περισσότερο το τυρί γκούντα που χρησιμοποιήθηκε στο πείραμα.
Οι ερευνητές όμως θεωρούν πως κάτι τέτοιο είναι εντελώς απίθανο. Όλοι γνωρίζουν, εξάλλου, ότι κανένας σκύλος δεν θα έλεγε όχι στο τυράκι.
Source: [Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]