Οι δυνατότητες επιλογής αλλά και ο αυξανόμενος αριθμός των διανομών του Linux επιφέρουν σύγχυση σε αυτούς που είναι νεοφερμένοι στον κόσμο του. Για τον παρακάτω λόγο δημιουργήθηκε το άρθρο αυτό. Παραθέτει 10 διανομές Linux, συν μια τιμητική αναφορά στο Free BSD, που θεωρούνται γενικά σαν οι πλέον χρησιμοποιούμενες παγκόσμια.

Αναμφισβήτητα υπάρχουν και πολλές άλλες διανομές, που μπορεί να εξυπηρετούν τις ανάγκες σας καλύτερα, αλλά σαν γενικός κανόνας, οι παρακάτω δέκα πολύ δημοφιλείς, έχουν πολύ ενεργά fora και mailing lists όπου μπορείτε να ρωτήσετε αν κολλήσετε σε κάτι.

To Ubuntu, το Linux Mint, το PCLinuxOS, θεωρούνται οι εύκολες, για τους νέους χρήστες, που θέλουν να είναι παραγωγικοί στο Linux το γρηγορότερο δυνατόν, χωρίς να χρειάζεται να μπουν σε πολύπλοκες διαδικασίες.

Στην άλλη άκρη του νήματος, το Slackware Linux, το Arch Linux και το Free BSD είναι περισσότερο προχωρημένες ή οι δύσκολες διανομές που απαιτούν μάθηση, για να μπορέσει κάποιος να τις χρησιμοποιήσει επιτυχώς.

Το openSUSE, το Fedora, το Debian GNU Linux και το Mageia, μπορούν να ταξινομηθούν ως διανομές μέσης λύσης.

Το CentOS είναι μια διανομή για οργανισμούς (γραφεία), βολική για αυτούς που προτιμούν τη σταθερότητα, την αξιοπιστία, και την υποστήριξη σε βάθος χρόνου, σε βάρος των τελευταίων τεχνολογιών και λογισμικού.
Οι “εύκολες” διανομές

1. Linux Mint.

Το Linux Mint είναι μια διανομή που βασίζεται στο Ubuntu, εκδόθηκε για πρώτη φορά στα 2006 από τον Clement Lefebre, Γάλλο στην καταγωγή ειδικό πληροφορικής που ζούσε στην Ιρλανδία. Ο δημιουργός λοιπόν κατάλαβε την ανάγκη για μια διανομή που θα έδινε λύσεις σε θέματα χρηστικότητας τα οποία συνδέονται με τεχνολογίες προϊόντων ευρείας αποδοχής.

Μετά από διαδραστική επικοινωνία με χρήστες του δικτυακού του τόπου, προχώρησε στο χτίσιμο της διανομής που σήμερα είναι γνωστή σαν “καλύτερο Ubuntu” ή “το Ubuntu φτιαγμένο σωστά”.

Αλλά το Linux Mint δεν είναι απλά ένα Ubuntu με την προσθήκη ορισμένων εφαρμογών, ή ένα ανανεωμένο θέμα επιφανείας. Από τη γέννησή του, αυτοί που το ανέπτυξαν έχουν προσθέσει ένα αριθμό εργαλείων μέντας (mint tools) για προχωρημένη χρηστικότητα, αυτά περιλαμβάνουν το Mint Desktop, ένα βοήθημα για ρύθμιση της επιφάνειας εργασίας, το μενού Mint, ένα έξυπνο και εύχρηστο μενού έναρξης και πλοήγησης, το mint install, έναν εύκολο εγκαταστάτη λογισμικού, και το mint update, έναν διαχειριστή ενημερώσεων. Αυτά είναι ορισμένα ανάμεσα σε πολλά άλλα εργαλεία και βελτιώσεις.

Το project επίσης σχεδίασε την δική του καλλιτεχνική αισθητική, και η διάδοση της φήμης της ευχρηστίας, είχαν σαν αποτέλεσμα την συμπερίληψη ιδιοταγών και καλυπτόμενων από πατέντες κωδικοποιητών πολυμέσων, οι οποίοι συνήθως απουσιάζουν από άλλες διανομές λόγω των νομικών απειλών.

Παρ’ όλα αυτά, ένα από τα αβαντάζ του Linux Mint είναι ότι η ομάδα ανάπτυξης ακούει τους χρήστες, και πάντα είναι ανοιχτή σε προτάσεις.

Το Linux Mint είναι ελεύθερο για κατέβασμα, και το project έχει ορισμένα έσοδα από δωρεές, διαφημίσεις και επαγγελματική υποστήριξη που παρέχει. Δεν έχει συγκεκριμένο κύκλο σταθερών εκδόσεων και χρονικό προγραμματισμό για επερχόμενες δυνατότητες, αλλά κάποιος μπορεί να αναμένει μια νέα έκδοση του Linux Mint, μερικές εβδομάδες μετά από την έκδοση μιας σταθερής Ubuntu.

Πέρα από την κύρια έκδοση που παρουσιάζει το GNOME (ΜΑΤΕ) desktop, το project χτίζει και μια συλλογή από ήμι-κανονικές κοινοτικές εκδόσεις με εναλλακτικές επιφάνειες εργασίας όπως KDE, XFCE και Fluxbox. Οπωσδήποτε αυτές, ακολουθούν την κύρια GNOME (ΜΑΤΕ) έκδοση, και μερικές φορές, μερικά από τα εργαλεία του mint και δυνατότητες της κύριας έκδοσης, μπορεί να απουσιάζουν.

Μια τελευταία προσθήκη στη γραμμή παραγωγής του Linux Mint είναι μια ρέουσα έκδοση, βασισμένη σε παρακλάδι του Debian. Το Linux Mint δεν “εμπίπτει επακριβώς” στους κανόνες του “ελεύθερου λογισμικού” και δεν δημοσιεύει συμβουλευτικά ασφαλείας (security advisories).

Το Linux Mint με λίγα λόγια:

ΥΠΕΡ: Εξαιρετική συλλογή mint εργαλείων, πολλές βελτιώσεις χρηστικότητας, συμπερίληψη κωδικωποιητών πολυμέσων, και ανοιχτό σε προτάσεις χρηστών.

ΚΑΤΑ: Οι εναλλακτικές κοινοτικές εκδόσεις δεν συμπεριλαμβάνουν πάντα τις τελευταίες δυνατότητες, και το project δεν ακολουθεί συμβουλευτικά ασφαλείας.

ΔΙΑΧΕΙΡΗΣΗ ΠΑΚΕΤΩΝ ΛΟΓΙΣΜΙΚΟΥ: APT με mint install χρησιμοποιώντας τα πακέτα DEB (συμβατότητα με αποθετήρια Ubuntu).

ΕΚΔΟΣΕΙΣ: Κύρια έκδοση με το Gnome (ΜΑΤΕ), και μια ομάδα δευτερευόντων εκδόσεων με τα KDE, XFCE και Fluxbox. Η έκδοση Linux Mint Debian Edition (ρέουσα έκδοση με GNOME ή XFCE).

ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΕΣ ΔΙΑΝΟΜΕΣ: Ubuntu, Pinguy OS, Zorin OS, Simply MEPIS, Peppermint OS.

2. Ubuntu.

Ο ερχομός του Ubuntu ανακοινώθηκε για πρώτη φορά τον Σεπτέμβριο του 2004. Παρ’ ότι “ένας ακόμα” συγγενής, μέσα στη σκηνή των διανομών του Linux, το project ήταν διαφορετικό από τα άλλα, και οι mailing λίστες για αυτό, σύντομα γέμισαν από ενθουσιώδεις σχεδιαστές και χρήστες. Στα χρόνια που ακολούθησαν, το Ubuntu έγινε η πιο δημοφιλής διανομή γραφείου, και συνέβαλλε στον σχεδιασμό και την ευχρηστία ενός λειτουργικού συστήματος που μπορεί να ανταγωνιστεί τα εμπορικά λειτουργικά που βρίσκονταν στην αγορά.

Ποιος ήταν ο λόγος για την επιτυχία του Ubuntu; Κατά πρώτον, το σχέδιο αυτό υλοποιήθηκε από τον Mark Shutteworth έναν χαρισματικό νοτιοαφρικανό πολυεκατομμυριούχο, έναν πρώην σχεδιαστή του Debian, τον πρώτο τουρίστα του διαστήματος, του οποίου η εταιρία Canonical με έδρα στο Νησί του Ανθρώπου, χρηματοδότησε το project.

Κατά δεύτερο λόγο, το Ubuntu έμαθε από τα λάθη παρόμοιων projects και τα απέφυγε από την αρχή. Δημιούργησε μια εξαιρετική διαδικτυακή δομή με μια τεκμηρίωση στο στυλ της Wiki, και επίσης τοποθεσία αναφοράς σφαλμάτων, με μια επαγγελματική προσέγγιση στους τελικούς χρήστες.

Κατά τρίτον, χάρη στον πλούσιο ιδρυτή του, το Ubuntu μπόρεσε να κάνει αποστολές cds σε όλους τους ενδιαφερόμενους, καταφέρνοντας έτσι την γρήγορη διάδοση της διανομής.

Από τεχνικής πλευράς το Ubuntu βασίζεται στο μη σταθερό παρακλάδι “Sid” του Debian, με μερικά επιφανή πακέτα όπως GNOME, Firefox και LibreOffice αναθεωρημένα στις τελευταίες τους εκδόσεις. Έχει έναν προβλέψιμο εξάμηνο κύκλο προγραμματισμένων εκδόσεων με μια (LTS) έκδοση μακράς διάρκειας υποστήριξης, η οποία συμπεριλαμβάνει ενημερώσεις ασφαλείας για 3-5 χρόνια.
Οι μη μακράς διαρκείας εκδόσεις υποστηρίζονται για 18 μήνες.

Άλλες ειδικές δυνατότητες του Ubuntu είναι ένα cd εγκατάστασης, δημιουργική καλλιτεχνία, και θέματα επιφανείας, έναν βοηθό μετανάστευσης για χρήστες Windows, υποστήριξη για τις τελευταίες τεχνολογίες, όπως τρισδιάστατα εφέ επιφανείας, εύκολη εγκατάσταση ιδιοταγών οδηγών για ATI και Nvidia κάρτες γραφικών και οδηγούς ασύρματης δικτύωσης. Υποστήριξη αναλόγως της ζήτησης για κωδικοποιητές πολυμέσων που καλύπτονται από πατέντες.

Το Ubuntu με λίγα λόγια:

ΥΠΕΡ: Σταθερός κύκλος εκδόσεων και υποστήριξης, φιλικό προς τον νέο χρήστη, πλούτος τεκμηρίωσης, απευθύνεται σε επισήμους, και σε απλούς χρήστες.

ΚΑΤΑ: Χάνει την συμβατότητα με το Debian, και συχνές μεγάλες αλλαγές έχουν σαν αποτέλεσμα να διώξουν ορισμένους χρήστες μακριά του.

ΔΙΑΧΕΙΡΗΣΗ ΠΑΚΕΤΩΝ ΛΟΓΙΣΜΙΚΟΥ: Advanced Package Tool (APT) που χρησιμοποιεί πακέτα DEB.

ΔΙΑΘΕΣΙΜΕΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ: Ubuntu, Kubuntu, Xubuntu, Lubuntu (επιφάνεια εργασίας LXDE), Edubuntu, Ubuntu Studio, Mythbuntu για 32bit (i386), και 64bit (x86-64) επεξεργαστές.

ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΑ ΒΑΣΙΣΜΕΝΑ ΣΕ UBUNTU: Linux Mint (desktop), Ultimate Edition (desktop), Pinguy OS (desktop), Zorin OS (desktop), Trisquel GNU/LINUX (ελεύθερο λογισμικό), Bothi Linux (desktop με enlightenment).

3. PCLinuxOS

Το PCLinux OS ανακοινώθηκε στα 2003 από τον Bill Reynolds γνωστό και ως Texstar.
Πριν ο ίδιος δημιουργήσει την διανομή, ήταν ήδη ένας γνωστός σχεδιαστής μηχανικός ανάπτυξης λογισμικού (developer) στην κοινότητα χρηστών του Mandrake Linux. Ανέπτυσσε RPM πακέτα για την διάσημη διανομή, και τα τοποθετούσε για ελεύθερο κατέβασμα. Το 2003 λοιπόν αποφασίζει να χτίσει μια νέα διανομή βασισμένη στο Mandrake, αλλά με μερικές αξιοσημείωτες βελτιώσεις.

Οι στόχοι; Θα έπρεπε να ήταν φιλική προς τον χρήστη, να έχει άμεση υποστήριξη για ιδιοταγή κομμάτια του πυρήνα, πρόσθετα για τον φυλλομετρητή και κωδικοποιητές πολυμέσων. Θα έπρεπε να λειτουργεί ως live cd, και να έχει απλό γραφικό περιβάλλον εγκαταστάτη.

Τα επόμενα χρόνια με τις ανεπτυγμένες εκδόσεις, το PC Linux OS πλησίασε στον προορισμό του, καθώς είχε άμεση υποστήριξη για τεχνολογίες που ενδιέφεραν άμεσα τους νεοφερμένους από τα Windows στο Linux, προσφέροντας αυτά που αυτοί περίμεναν από το νέο λειτουργικό σύστημα.

Από την σκοπιά του λογισμικού, το PC Linux OS είναι μια διανομή προσανατολισμένη στο KDE, με μια ρυθμιζόμενη και σύγχρονη έκδοση του δημοφιλούς περιβάλλοντος desktop. Το ταχέως αναπτυσσόμενο αποθετήριο του περιέχει και άλλα περιβάλλοντα εργασίας, αλλά και μια μεγάλη ποικιλία από πακέτα για κοινές εργασίες.

Για την παραμετροποίηση του συστήματος, το PC Linux OS έχει διατηρήσει πολλά από το εξαιρετικό κέντρο ελέγχου του Mandriva, αλλά έχει αντικαταστήσει τον διαχειριστή πακέτων με το APT και το Synaptic, ένα γραφικό περιβάλλον εγκαταστάτη τελικού χρήστη.

Στην αρνητική πλευρά, το PC Linux OS χάνει “στην πορεία” πολλούς από τους στόχους που έθεσε. Παρ’ όλο που υπήρχε μεγάλη συμμετοχή της κοινότητας στην ανάπτυξή του, η λήψη των αποφάσεων παρέμεινε στα χέρια του Texstar ο οποίος αποδείχθηκε συντηρητικός, δίνοντας βάρος στην σταθερότητα κάθε έκδοσης. Σαν αποτέλεσμα, η αναπτυξιακή διαδικασία του PC Linux OS ήταν πολλές φορές επίπονη.

Παρ’ όλο που υπήρχε απαίτηση για έκδοση 64bit, οι μηχανικοί εξέλιξης λογισμικού (developers) του, σκέφτηκαν μια τέτοια πιθανότητα στα 2011, διαφωνώντας και λέγοντας ότι η 32bit έκδοση λειτουργούσε επίσης καλά σε 64bit συστήματα. Συμπληρωματικά, το σχέδιο (project) δεν συμπεριλαμβάνει συμβουλευτικά ασφαλείας (security advisories), και εναπόκειται στους χρήστες να διατηρούν τα συστήματα τους ενημερωμένα, χρησιμοποιώντας τα εργαλεία ενημέρωσης.

Το PCLinux OS με λίγα λόγια:

ΥΠΕΡ: Άμεση υποστήριξη για οδηγούς γραφικών, πρόσθετα φυλλομετρητή, και κωδικοποιητές πολυμέσων, μηχανισμός ενημέρωσης ρέουσας έκδοσης και ενημερωμένο λογισμικό.

ΚΑΤΑ: Δεν υπάρχει άμεση υποστήριξη του πακέτου για άλλες γλώσσες, πέρα της αγγλικής.
Δεν υπάρχει συγκεκριμένο πλάνο εκδόσεων και συμβουλευτικών ασφαλείας (security advisories).

ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΠΑΚΕΤΩΝ ΛΟΓΙΣΜΙΚΟΥ: Advanced Package Tool (APT) που χρησιμοποιεί πακέτα RPM.

ΔΙΑΘΕΣΙΜΕΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ: KDE, KDE Full Monty, Minime, LXDE, LXDE mini, Openbox, Openbox Bonsai, Phinx, Phoenix για 32bit (ι586) αρχιτεκτονικές επεξεργαστών, KDE για 64bit (x86-64) αρχιτεκτονικές επεξεργαστών.
Οι “προχωρημένες” διανομές ή “οι δύσκολες”

1. Slackware Linux.

Το Slackware Linux δημιουργήθηκε από τον Patrick Volkerding στα 1992, και είναι η παλιότερη επιβιώσασα διανομή. Βγαλμένη μέσα από το σταματημένο project SLS, το Slackware 1.0 ερχόταν σε 24 δισκέτες και ήταν χτισμένο γύρω από τον πυρήνα linux 0.99pl11-alpha.
Γρήγορα έγινε η πιο δημοφιλής διανομή, και εγκαταστάθηκε σε ποσοστό 80% των Linux συστημάτων στα 1995.

Η δημοτικότητα του όμως έπεσε δραματικά με τον ερχομό του Red Hat Linux, και άλλων πιο φιλικών διανομών. Όμως, το Slackware παραμένει ένα υψηλά εκτιμώμενο λειτουργικό σύστημα ανάμεσα στους τεχνικά προσανατολισμένους διαχειριστές συστημάτων και χρήστες γραφείου.

Το Slackware Linux είναι καθαρά μια διανομή για τεχνικούς, με ένα περιορισμένο αριθμό βοηθημάτων. Χρησιμοποιεί έναν απλό εγκαταστάτη βασισμένο σε κείμενο, και έναν συγκριτικά “πρωτόγονο” διαχειριστή πακέτων που δεν επιλύει τις εξαρτήσεις του λογισμικού.
Σαν αποτέλεσμα, θεωρείται μια από τις καθαρότερες, και με τα λιγότερα σφάλματα διανομές σήμερα. Η έλλειψη συγκεκριμένων ενισχυτικών (enhancements) στη διανομή, ελαττώνει την πιθανότητα νέων bugs να εισέλθουν στο σύστημα. Όλες οι ρυθμίσεις γίνονται με το να κάνετε αλλαγές σε αρχεία κειμένου.

Γι’ αυτό λένε πως “όταν μάθεις το Red Hat, θα γνωρίζεις το Red Hat, όταν όμως μάθεις το Slackware, θα μάθεις το Linux”. Αυτή η ρήση είναι πολύ αληθινή σήμερα, καθώς άλλες διανομές linux εξακολουθούν να αναπτύσσουν στοχευμένα προϊόντα που απευθύνονται σε λιγότερο τεχνικά καταρτισμένους χρήστες Linux.

Καθώς η φιλοσοφία της απλότητας έχει τους οπαδούς της, είναι γεγονός ότι στον κόσμο του σήμερα, το Slackware Linux αποτελεί ένα πρόπλασμα πάνω στο οποίο χτίζονται άλλες λύσεις, παρά μια ολοκληρωμένη διανομή με υποστηριζόμενο λογισμικό.

Η εξαίρεση είναι η αγορά των εξυπηρετητών (servers), όπου το Slackware παραμένει δημοφιλές, παρ’ όλο που και εδώ η πολύπλοκη διαδικασία ενημέρωσης της διανομής, αλλά και η έλλειψη αυτοματοποιημένων εργαλείων για ενημερώσεις ασφαλείας, την καθιστούν μη ανταγωνιστική.
Η συντηρητική προσέγγιση απέναντι στα βασικά εξαρτήματα του συστήματος σημαίνει ότι χρειάζεται αρκετή δουλειά πριν την εγκατάσταση, προκειμένου να καταλήξουμε σε ένα μοντέρνο desktop σύστημα.

Το Slackware Linux με λίγα λόγια:

ΥΠΕΡ: Θεωρείται εξαιρετικά σταθερό, και απαλλαγμένο από σφάλματα, προσκολλημένο στις αρχές του UNIX.

ΚΑΤΑ: Περιορισμένος αριθμός επίσημα υποστηριζόμενων εφαρμογών, συντηρητικό από την άποψη της επιλογής των πακέτων βάσης, πολύπλοκη διαδικασία αναβάθμισης.

ΔΙΑΧΕΙΡΗΣΗ ΠΑΚΕΤΩΝ ΛΟΓΙΣΜΙΚΟΥ: pkgtool που χρησιμοποιεί πακέτα TXZ.

ΔΙΑΘΕΣΙΜΕΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ: CD και DVD εγκατάστασης για 32bit (i486) και 64bit (x86-64) επεξεργαστές.

ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΕΣ ΔΙΑΝΟΜΕΣ: Kongoni GNU/LINUX (desktop ελεύθερο λογισμικό), Linvo GNU/LINUX (desktop με GNOME), Proteus (live CD με KDE ή LXDE), Selix OS (desktop live cd), Vector Linux (desktop), Zenwalk Linux (desktop).

ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΕΣ ΔΙΑΝΟΜΕΣ ΜΕ ΠΑΡΟΜΟΙΑ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ: Arch Linux, Frugalware Linux.

2. Arch Linux

Η επονομαζόμενη φιλοσοφία KISS (keep it simple stupid) ή όπως θα λέγαμε “κράτα το απλό βλάκα”, του Arch Linux επινοήθηκε στα 2002 από τον Judd Vinet έναν Καναδό απόφοιτο της επιστήμης
τω υπολογιστών, ο οποίος εξέδωσε την διανομή την επόμενη χρονιά. Για σειρά ετών ήταν μια τοπική διανομή περιοχής (marginal), για προχωρημένους και μεσαίους χρήστες του Linux, ήρθε όμως στο προσκήνιο όταν διαφήμισε μια ρέουσα διαδικασία ενημέρωσης.

Tο σύστημα θα εγκαθίστατο μια φορά, και θα κρατιόταν ενημερωμένο χάρη στον πανίσχυρο διαχειριστή πακέτων, και το πάντα φρέσκο αποθετήριο του.

Σαν αποτέλεσμα αυτού, οι εκδόσεις του Arch είναι λίγες, με απόσταση μεταξύ τους, περιοριζόμενες σε ένα cd εγκατάστασης που εκδίδεται με την σειρά του όταν υπάρχουν σημαντικές αλλαγές ή αλλαγές στο μέσο εγκατάστασης.

Παράλληλα, παρουσιάζοντας αυτή τον πολυαγαπημένο μηχανισμό ρέουσας ανανέωσης, το Arch Linux έγινε επίσης γνωστό για τον διαχειριστή πακέτων του, τον Pacman, με την δυνατότητα να εγκαθιστά πακέτα από πηγαίο κώδικα, την εύκολη διαχείριση δυαδικών πακέτων (binaries) χάρη στη δομή AUR, αλλά και το συνεχώς αυξανόμενο αποθετήριο των πολύ καλά ελεγμένων πακέτων, την πολύ καλή τεκμηρίωση, που ολοκληρώνεται με το εξαιρετικό εγχειρίδιο Arch, και που δίνει τη δυνατότητα ακόμα και σε λιγότερο έμπειρους χρήστες να εγκαταστήσουν και να παραμετροποιήσουν την διανομή.

Τα ισχυρά εργαλεία που προσφέρονται στον χρήστη σημαίνουν ότι η διανομή είναι πολύ παραμετροποιήσιμη, και ότι τελικά δύο διαφορετικές εγκαταστάσεις δεν θα είναι πιθανότατα ίδιες.

Η αρνητική πλευρά δείχνει ότι ο μηχανισμός της ρέουσας αναβάθμισης μπορεί να εμπεριέχει κινδύνους, όπως όταν εισέρχεται ένα ανθρώπινο λάθος, μια χαμένη εξάρτηση ή βιβλιοθήκη, η μια εφαρμογή που βρίσκεται στο αποθετήριο έχει ένα σημαντικό σφάλμα.

Έτσι, δεν είναι και ανήκουστο να καταλήξει κάποιος με unbootable σύστημα, ακολουθούμενο από μια αναβάθμιση του Pacman. Σαν αποτέλεσμα, οι χρήστες του Arch θα πρέπει να βρίσκονται σε επιφυλακή, και να διαθέτουν τη γνώση για να φτιάξουν μια πιθανή βλάβη στο σύστημα.

Επίσης, η μη περιοδική έκδοση, σημαίνει ότι δεν θα είναι πλέον δυνατή μια εγκατάσταση (με χρήση του παλιού μέσου εγκατάστασης), όταν θέλει κάποιος να εγκαταστήσει την διανομή λόγω σημαντικών αλλαγών στο σύστημα, ή ο παλιός πυρήνας να μην έχει υποστήριξη για το νέο υλισμικό (hardware). (παράδειγμα: δισκέτες, tape drive, zip drive κλπ).

Το Arch Linux με λίγα λόγια:

ΥΠΕΡ: Εξαιρετική δομή διαχείρισης λογισμικού, μοναδική δυνατότητα παραμετροποίησης, ανώτερη και συνεχής (online) τεκμηρίωση.

ΚΑΤΑ: Πιθανός κίνδυνος αστάθειας ή κατάρρευσης μέσω σφαλματωμένης αναβάθμισης, αργές αλλαγές στις εκδόσεις όσον αφορά το μέσο εγκατάστασης.

ΔΙΑΧΕΙΡΗΣΗ ΠΑΚΕΤΩΝ ΛΟΓΙΣΜΙΚΟΥ: Pacman που χρησιμοποιεί πακέτα TAR.XZ.

ΔΙΑΘΕΣΙΜΕΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ: CD ελάχιστης εγκατάστασης, διαδικτυακή εγκατάσταση με cd images, για 32bit (i686), και 64bit (x86-64) επεξεργαστές.

ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΕΣ ΔΙΑΝΟΜΕΣ ΠΟΥ ΒΑΣΙΖΟΝΤΑΙ ΣΕ ARCH ΚΑΙ ARCH LIKE: Manjaro Linux (με Cinammon, Enlightment, KDE, LXDE, MATE, XFCE, Openbox), Antergos (live με GNOME 3), ArchBang Linux (ελαφρύ με openbox), Chakra GNU/Linux (live cd με KDE), Bridge Linux (live με GNOME, KDE, LXDE, XFCE), Parabola Linux GNU (ελεύθερο λογισμικό).

3. Free BSD.

To Free BSD είναι ένας έμμεσος απόγονος του AT&T UNIX διαμέσου της Berkeley διανομής λογισμικού (Berkeley Software Distribution), το ίδιο έχει μια ταραγμένη ιστορία που ξεκινά πίσω στα 1993.

Αντίθετα με άλλες διανομές Linux, οι οποίες και αποτελούν ολοκληρωμένες λύσεις λογισμικού, αποτελούμενες από τον πυρήνα, και ένα σύνολο χιλιάδων εφαρμογών, το Free BSD είναι ένα πιο δεμένο λειτουργικό σύστημα χτισμένο γύρω από ένα BSD πυρήνα και την επονομαζόμενη “χώρα του χρήστη” (userland), σαν αποτέλεσμα είναι χρηστικό και χωρίς τις επιμέρους εφαρμογές.

Αυτή η οπτική χάνεται τις πιο πολλές με την εγκατάσταση σε ένα μέσο σύστημα, καθώς, όπως και σε άλλες διανομές Linux μια μεγάλη συλλογή από εύκολα εγκαθιστούμενες εφαρμογές ανοικτού κώδικα, είναι διαθέσιμες για να επεκτείνει κανείς τον πυρήνα του Free BSD, αυτές όμως συνήθως παρέχονται από τρίτους και δεν είναι απαραίτητα τμήμα του Free BSD.

To Free BSD έχει αναπτύξει μια φήμη, αυτή της ταχύτητας, της μεγάλης απόδοσης και της εξαιρετικής σταθερότητας, ειδικά όταν πρόκειται για εξυπηρετητές διαδικτύου και παρεμφερείς εργασίες.
Πολλές μεγάλες μηχανές αναζήτησης ιστού, οργανισμοί και κρίσιμες υπολογιστικές διαδραστικές υπηρεσίες, υιοθέτησαν το Free BSD στους υπολογιστές τους για χρόνια.

Συγκρινόμενο με το Linux, το Free BSD διανέμεται κάτω από μια λιγότερο αυστηρή άδεια, η οποία επιτρέπει εικονική επαναχρήση και αλλαγή του πηγαίου κώδικα για οποιοδήποτε σκοπό.
Ακόμα και το Mac OSX της Apple, είναι γνωστό ότι προέρχεται από αυτό. Πίσω από το λειτουργικό σύστημα του πυρήνα, το project περιλαμβάνει 21.000 εφαρμογές σε δυαδικό και πηγαίο κώδικα, για εύκολη εγκατάσταση πάνω από τον πυρήνα του Free BSD.

Καθώς το Free BSD μπορεί να χρησιμοποιηθεί σαν λειτουργικό σύστημα για γραφείο, δεν συγκρίνεται σωστά με το Linux σε αυτό το πεδίο. Ο βασισμένος σε κείμενο εγκαταστάτης του προσφέρει λίγα όσον αφορά την ανίχνευση του υλισμικού (hardware), αφήνοντας πολλή από την βρόμικη δουλειά στα χέρια του χρήστη, σαν εργασία προ-εγκατάστασης. Όσο για την υποστήριξη σε μοντέρνο υλισμικό, το Free BSD βρίσκεται πίσω σε σχέση με το Linux, ειδικά όταν πρόκειται να υποστηρίξει τελευταίες τεχνολογίες, φορητούς, ψηφιακές κάμερες ή ασύρματες κάρτες δικτύου.

Έτσι, όσοι χρήστες θέλουν να αποκτήσουν μια εμπειρία από την ταχύτητα και την σταθερότητα του Free BSD σε ένα σταθμό εργασίας γραφείου, μπορούν να στραφούν σε ένα διαθέσιμο project του BSD ειδικά για γραφείο, καλύτερα από ότι στο ίδιο το Free BSD.

Το Free BSD με λίγα λόγια:

ΥΠΕΡ: Γρήγορο και σταθερό, διαθεσιμότητα πάνω από 21.000 πακέτα λογισμικού, ή εισηγμένα (ports), και πολύ καλή τεκμηρίωση.

ΚΑΤΑ: Βρίσκεται πίσω σε σχέση με το Linux σε θέματα υποστήριξης, και καινούργιου εξωτικού υλισμικού, ελάχιστη διαθεσιμότητα εμπορικών εφαρμογών, έλλειψη γραφικών εργαλείων ρύθμισης.

ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΠΑΚΕΤΩΝ ΛΟΓΙΣΜΙΚΟΥ: Ολοκληρωμένη διαχείριση πακέτων από τη γραμμή εντολών, χρησιμοποιώντας δυαδικά πακέτα ή εισηγμένα (ports) πηγαίου κώδικα (TBZ).

ΔΙΑΘΕΣΙΜΕΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ: CD εγκατάστασης για AMD64, ARM/ARMEL, i386, IA64, MIPS/MIPSEL, PC98, PowerPC, SPARC64 και επεξεργαστές Xbox.

ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΕΣ ΔΙΑΝΟΜΕΣ: PC BSD (γραφείου), Ghost BSD (live cd με GNOME).

ΑΛΛΕΣ ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΕΣ: openBSD, netBSD, Dragon Fly BSD.
Οι διανομές “μέσης λύσης” ή “ούτε εύκολες αλλά ούτε και δύσκολες”

1. openSUSE.

Οι απαρχές του openSUSE μας πηγαίνουν πίσω στα 1992, όταν τέσσερις Γερμανοί ενθουσιώδεις του Linux, οι Roland Dyroff, Thomas Fehr, Hubert Mantel και Burchard Steinbild, ξεκίνησαν το σχέδιο κάτω από τον τίτλο SuSE (Software und System Entwicklung) Linux.

Τις πρώτες μέρες η νεαρή ομάδα πούλησε σετ από δισκέτες που περιείχαν μια γερμανική έκδοση του Slackware Linux, αλλά το SuSE, έγινε μια ανεξάρτητη διανομή με την έκδοση του 4.2 τον Μάιο 1996. Στα επόμενα χρόνια, οι μηχανικοί εξελικτές λογισμικού (developers), υιοθέτησαν την διαχείριση πακέτων RPM, και παρουσίασαν το YaST ένα εύκολο εγκαταστάτη και εργαλείο διαχείρισης γραφικού περιβάλλοντος.

Οι συχνές εκδόσεις, η εξαιρετική γραπτή τυπωμένη τεκμηρίωση, και η εύκολη διάθεση του πακέτου στα ευρωπαϊκά και τα βόρειο αμερικανικά καταστήματα, οδήγησαν στην αύξηση της δημοτικότητας της διανομής.

Το SuSE Linux αγκαλιάζεται από τη Novell στα 2003, πέρασε δε στα χέρια του Attachmate τον Νοέμβριο του 2010. Σημαντικές αλλαγές στην ανάπτυξη, την αδειοδότηση και την διαθεσιμότητα του SuSE Linux, ακολούθησαν μετά την απόκτηση.

Το YaST εκδόθηκε κάτω από την Γενική Λαϊκή Άδεια Κοινού (GPL), οι εικόνες ISO διανεμήθηκαν ελεύθερα από τους κοινούς εξυπηρετητές για κατέβασμα, και το πιο σημαντικό, η ανάπτυξη της διανομής ανοίχθηκε στη συμμετοχή του κόσμου για πρώτη φορά.

Από την πρώτη έκδοση του openSuSE και την έκδοση 10.0 τον Οκτώβριο του 2005, η διανομή κατέστη ελεύθερη με όλη τη σημασία της λέξης. Ο κώδικας openSUSE έγινε ένα βασικό σύστημα για εμπορικά προϊόντα της Novell, αρχικά ονομάσθηκε Novell Linux, αλλά αργότερα μετονομάσθηκε σε SUSE Linux Enterprise Desktop και SUSE Linux Enterprise Server.

Σήμερα το openSUSE έχει μια μεγάλη βάση ικανοποιημένων χρηστών. Ο βασικός λόγος για την ικανοποίηση και την υψηλή βαθμολογία που του δίνουν, είναι τα καλογυαλισμένα περιβάλλοντα εργασίας GNOME και KDE, το εξαιρετικό εργαλείο διαχείρισης YaST, και για αυτούς που θα προτιμήσουν την έκδοση σε κουτί, συνοδεύεται με ένα από τα καλύτερα τυπωμένα βιβλία τεκμηρίωσης για μια διανομή.

Δυστυχώς η συνδιαλλαγή της Novell με την Microsoft, η οποία έμμεσα παραδέχεται και εκχωρεί δικαιώματα στην τελευταία πάνω στο Linux, είχε σαν αποτέλεσμα την καταδίκη από διάφορες Linux προσωπικότητες, και πολλοί χρήστες εγκατέλειψαν την διανομή. Παρ’ όλο που η Novell προσπάθησε να υποβαθμίσει τη σημασία της συνδιαλλαγής αυτής, η Microsoft δεν αιτήθηκε ακόμα των δικαιωμάτων της, η όλη ιστορία όμως είναι ένα αγκάθι σε μια κατά τα άλλα πολύ φιλική προς το Linux εταιρία (Novell).

Το openSUSE με λίγα λόγια:

ΥΠΕΡ: Ευκολονόητο εργαλείο διαχείρισης, μεγάλο αποθετήριο πακέτων λογισμικού, εξαιρετική διαδικτυακή υποδομή και τυπωμένη τεκμηρίωση.

ΚΑΤΑ: Η συνδιαλλαγή με την Microsoft στα 2006, της δίνει δικαιώματα για πατέντες και φαινομενικές διεκδικήσεις. Τα βαριά εργαλεία διαχείρισης γραφικού περιβάλλοντος μοιάζουν μερικές φορές αργά και φουσκωμένα.

ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΠΑΚΕΤΩΝ ΛΟΓΙΣΜΙΚΟΥ: Γραφικό εργαλείο διαχείρισης YaST και βοήθημα γραμμής εντολών που χρησιμοποιεί πακέτα RPM.

ΔΙΑΘΕΣΙΜΕΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ: openSUSE για 32bit (i386), 64bit (x86-64), επεξεργαστές, επίσης live cd έκδοση, SUSE Linux Enterprise Desktop και Server έκδοση για i586, IA64, PowerPC, s390, s390x, και x86-64 αρχιτεκτονικές.

2. Fedora.

Η αποκάλυψη του Fedora συνέβη τυπικά τον Σεπτέμβριο του 2004, αλλά η προέλευση του βρίσκεται πίσω στα 1995 όταν παρουσιάστηκε από δύο οραματιστές του Linux τους Bob Young και Marc Ewing κάτω από την ονομασία Red Hat Linux. Το προϊόν της εταιρίας το Red Hat Linux 1.0 “Ημέρα της μητέρας” εκδόθηκε την ίδια χρονιά και ακολουθήθηκε γρήγορα από μερικές αποσφαλματώσεις και ενημερώσεις.

Η Red Hat παρουσίασε το επαναστατικό σύστημα RPM διαχείρισης πακέτων, με ανάλυση εξαρτήσεων και άλλες σημαντικές δυνατότητες, που γρήγορα οδήγησαν στην αύξηση της δημοτικότητας της διανομής αλλά και το ξεπέρασμα του Slackware Linux ως το πιο διαδεδομένο στον κόσμο την εποχή εκείνη. Στα επόμενα χρόνια η Red Hat εγκαθίδρυσε μια 6μηνη προγραμματισμένη έκδοση του συστήματος.

Στα 2003, αμέσως μετά την έκδοση του Red Hat Linux 9, η εταιρία προχώρησε σε μερικές ριζικές αλλαγές στη γραμμή παραγωγής της. Κράτησε την ονομασία Red Hat για τα εμπορικά της προϊόντα, ειδικά για το Red Hat Enterprise Linux, και παρουσίασε το Fedora Core (που μετονομάσθηκε αργότερα απλά σε Fedora), ως πρωθούμενο από την Red Hat αλλά βασισμένη στην κοινότητα διανομή, που στόχευε στον χομπίστα του Linux.

Μετά από τις κριτικές για την αλλαγή, η κοινότητα του Linux αποδέχθηκε τη νέα διανομή ως λογική συνέχεια του Red Hat. Μερικές ποιοτικές εκδόσεις αρκούσαν πλέον για το Fedora προκειμένου να επανακτήσει τον τίτλο του ενός από τα πιο αγαπημένα λειτουργικά συστήματα στην αγορά.

Ταυτόχρονα η Red Hat έγινε μια από τις μεγαλύτερες και πιο κερδοφόρες εταιρίες Linux στον κόσμο, με μια καινοτόμα γραμμή παραγωγής, υποστήριξη πελατών και άλλες δημοφιλείς δραστηριότητες όπως τις πιστοποιήσεις και εξετάσεις για Red Hat (RHCE).

Παρ’ όλο που η πορεία του Fedora ελέγχεται από την Red Hat, και το προϊόν καλώς η κακώς θεωρείται πεδίο δοκιμών για το Red Hat Enterprise Linux, δεν υπάρχει αντίλογος πως το Fedora είναι μια από τις πιο καινοτόμες διανομές σήμερα.

Η συνεισφορά του στον πυρήνα Linux glibc και GCC, είναι ευρέως γνωστές, αλλά και η σύμπτυξη με τις τεχνολογίες λειτουργικότητας και εικονικότητας απο το SuSE Linux, ο System Service Manager και οι τελευταίας τεχνολογίας συστήματος αρχείων journaled, καθώς και οι εισαγωγικές εταιρικές του δυνατότητες, του δίνουν μια τιμητική θέση ανάμεσα στους πελάτες της εταιρίας.

Ως αρνητικό, μπορεί να θεωρηθεί η έλλειψη στρατηγικής για την επιφάνεια εργασίας, που θα έκανε το προϊόν εύκολο στη χρήση, σε κόσμο πέραν από τους χομπίστες.

Το Fedora με λίγα λόγια:

ΥΠΕΡ: Υψηλή καινοτομία, εξαιρετικές δυνατότητες ασφάλειας, μεγάλος αριθμός υποστηριζόμενων πακέτων, προσκόλληση στην ιδέα ελευθερίας του λογισμικού, διαθεσιμότητα live cds που φέρουν τις διάσημες επιφάνειες εργασίας γραφείου.

ΚΑΤΑ: Οι προτεραιότητες του Fedora αφορούν εταιρικές δυνατότητες, περισσότερο από την ευχρηστία του γραφείου. Μερικές αποφάσεις για ακολουθία τελευταίων τεχνολογιών όπως KDE 4 και GNOME 3, περιοδικά έδιωξαν χρήστες από την διανομή.

ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΠΑΚΕΤΩΝ ΛΟΓΙΣΜΙΚΟΥ: To YUM σαν γραφικός διαχειριστής πακέτων και επίσης από την γραμμή εντολών χρησιμοποιώντας RPM πακέτα.

ΔΙΑΘΕΣΙΜΕΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ: Fedora για 32bit (i386), και 64bit (x86-64) επεξεργαστές, Red Hat Enterprise Linux για i386, IA64, PowerPC, s390x, και x86-64 αρχιτεκτονικές, επίσης live cds με περιβάλλοντα KDE, GNOME, LXDE, XFCE εκδόσεις.

ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΕΣ ΛΥΣΕΙΣ ΚΑΙ ΛΥΣΕΙΣ ΒΑΣΙΣΜΕΝΕΣ ΣΤΟ FEDORA: Kororaa (live DVD με GNOME ή KDE), Fuduntu (live dvd με κωδικοποιητές και άλλες φιλικές ευκολίες), Fusion Linux (live dvd με Mint μενού και άλλες φιλικές προς τον χρήστη δυνατότητες).

ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΕΣ ΛΥΣΕΙΣ ΣΥΜΒΟΥΛΕΥΟΜΕΝΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ RED HAT: CentOS, Scientific Linux και Springdale Linux.

3. Debian

Το Debian GNU Linux ανακοινώθηκε για πρώτη φορά στα 1993.
Ο εφευρέτης του, Ian Murdock οραματίστηκε την δημιουργία ενός σχεδίου που θα αναπτυσσόταν από εκατοντάδες εθελοντές στον ενδιάμεσο (ελεύθερο) χρόνο τους.

Οι σκεπτικιστές φαινόταν ότι υπερείχαν των αισιόδοξων την εποχή εκείνη, και έτσι το σχέδιο φαινόταν ότι θα οδηγούνταν σε αποδόμηση και κατάρρευση. Η πραγματικότητα όμως ήταν διαφορετική, σαν αποτέλεσμα το Debian όχι μόνο επέζησε, αλλά και θριάμβευσε. Σε λιγότερο από μια δεκαετία έγινε η μεγαλύτερη διανομή Linux, και πιθανόν το μεγαλύτερο σχέδιο συνεργασίας που έγινε ποτέ.

Η επιτυχία του Debian GNU Linux μπορεί να δειχθεί με τους παρακάτω αριθμούς: Αναπτύχθηκε με πάνω από 1.000 μηχανικούς ανάπτυξης λογισμικού, τα αποθετήρια του περιλαμβάνουν πάνω από 20.000 πακέτα (μεταγλωττισμένα για 11 αρχιτεκτονικές επεξεργαστών), είναι υπεύθυνο για την έμπνευση 120 άλλων διανομών βασισμένων σε αυτό, και για πολλά live cds. Όλα τα παραπάνω δεν έχουν άλλη αντιστοιχία για κανένα άλλο Linux σύστημα.

Η πραγματική ανάπτυξη του Debian λαμβάνει χώρα σε τρία διαφορετικά παρακλάδια, ή τέσσερα για να ακριβολογούμε, αν συμπεριλάβουμε επίσης το πειραματικό (experimental) παρακλάδι. Αυτά διαθέτουν διαφορετικά επίπεδα σταθερότητας. Το ασταθές (sid), το ελεγχόμενο (testing), και το σταθερό (stable). Η προοδευτική ολοκλήρωση, η σταθεροποίηση των πακέτων και των δυνατοτήτων, μαζί με την καλά εγκαθιδρυμένη ποιότητα και τους μηχανισμούς ελέγχου, προσέδωσαν στο Debian την φήμη της μιας από τις καλύτερα ελεγχόμενες και αποσφαλματωμένες διανομές του σήμερα.

Βέβαια αυτή η μακριά και πολύπλοκη γραμμή ανάπτυξης έχει και μερικές οπισθοχωρήσεις:
Οι σταθερές εκδόσεις του Debian δεν είναι ενημερωμένες με την τελευταία λέξη, και “παλιώνουν” γρήγορα, αφού δημοσιεύονται κάθε 1-3 χρόνια. Όσοι χρήστες λοιπόν προτιμούν τις τελευταίες τεχνολογίες και πακέτα, είναι αναγκασμένοι να χρησιμοποιούν ένα από τα ασταθή και σφαλματωμένα (buggy) παρακλάδια της διανομής.

Οι δημοκρατικές διαδικασίες στο Debian, οδήγησαν αρκετές φορές σε διαφωνίες ανάμεσα στους μηχανικούς ανάπτυξης λογισμικού. Αυτό συνέβαλε σε μια απροθυμία και στασιμότητα, και εμπόδισε ριζικές αλλαγές που θα προωθούσαν το όλο σχέδιο προς τα εμπρός.

Το Debian με λίγα λόγια:

ΥΠΕΡ: Πολύ σταθερό, εξαιρετικός έλεγχος ποιότητας, περιλαμβάνει πάνω από 20.000 πακέτα, υποστηρίζει περισσότερες αρχιτεκτονικές επεξεργαστών από οποιοδήποτε άλλο Linux σύστημα.

ΚΑΤΑ: Συντηρητικό, εξαιτίας της υποστήριξης για πολλούς επεξεργαστές. Οι νέες τεχνολογίες δεν συμπεριλαμβάνονται πάντα. Αργός κύκλος εκδόσεων (μια σταθερή έκδοση κάθε 1-3 χρόνια), οι συζητήσεις γι’ αυτό σε mailing lists και blogs μοιάζουν να διακόπτονται κατά διαστήματα.

ΔΙΑΧΕΙΡΗΣΗ ΠΑΚΕΤΩΝ ΛΟΓΙΣΜΙΚΟΥ: Advanced Package Tool (APT) που χρησιμοποιεί πακέτα DEB.

ΔΙΑΘΕΣΙΜΕΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ: cd και dvd εγκατάστασης με υποστήριξη για 11 αρχιτεκτονικές επεξεργαστών, συμπεριλαμβανόμενων όλων των 32bit και 64bit, από την Intel, AMD, PowerPC και άλλους.

ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΕΣ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ: Ubuntu, MEPIS Linux (desktop με KDE), KNOPPIX (live cd με LXDE), CrunchBang Linux (desktop με openBox), aptosid (με desktop KDE ή XFCE), Saline OS (με XFCE), Parsix GNU Linux (desktop με GNOME).

4. Mageia (πρώην Mandrake).

Το Mageia φαίνεται σαν η νεότερη διανομή σε αυτή τη λίστα. Οι ρίζες του όμως βρίσκονται πίσω στα 1998 όταν ο Gael Duval παρουσίασε το Mandrake Linux. Εκείνο τον καιρό ήταν ένα πιρούνι (fork) από το Red Hat Linux με το KDE σαν την προεπιλεγμένη επιφάνεια εργασίας, καλύτερη ανίχνευση του υλισμικού (hardware), και δυνατότητες φιλικές προς τον χρήστη. Κέρδισε τότε καλές κριτικές από τα ΜΜΕ.

Το Mandrake αργότερα γύρισε σε ένα εμπορικό εταιρικό σχέδιο, και μετονομάσθηκε σε Mandriva, προκειμένου να αποφύγει ορισμένα θέματα σχετικά με εμπορικά σήματα (trademarks), και να γιορτάσει την συνένωση με την βραζιλιάνικη Conectiva, πριν την τραπεζική κατάρρευση του 2010.
Σχεδόν σώθηκε από μια ρωσική εταιρία χρηματοδοτικού κεφαλαίου, αλλά αυτό δεν ήρθε χωρίς κόστος, καθώς οι νέοι οικονομικοί διαχειριστές αποφάσισαν να απολύσουν πολλούς μηχανικούς ανάπτυξης λογισμικού στο παράρτημα του Παρισιού.

Καθώς λοιπόν βρέθηκαν απολυμένοι, αποφάσισαν να φορμάρουν το Mageia, ένα κοινοτικό σχέδιο, το οποίο είχε νομική συνέχεια από το Mandrake. Ίσως μάλιστα περισσότερη συνέχεια από ότι είχε το ίδιο το Mandriva.

Το Mageia είναι πρωταρχικά μια διανομή γραφείου. Τα πιο αγαπημένα χαρακτηριστικά του είναι το λογισμικό τελευταίας τεχνολογίας, εξαιρετική σουίτα διαχείρισης του συστήματος (κέντρο ελέγχου Mageia), δυνατότητα να προσελκύσει έναν μεγάλο αριθμό από εθελοντές που συνεισφέρουν, και εκτεταμένη διεθνή υποστήριξη. Παρουσιάζει ένα από τα πιο δυνατά και εύκολα συστήματα εγκατάστασης από DVD, καθώς επίσης εκδίδει cd images με επιφάνεια εργασίας KDE, GNOME, και υποστήριξη γλωσσών, και ικανότητα εγκατάστασης στο σκληρό δίσκο μέσα απευθείας από το Live Desktop.

Οι σωστά εγκαθιδρυμένες δυνατότητες διαχείρισης πακέτων από τον διανομέα (distributor), με τις ισχυρές δυνατότητες επιλογής της γραμμής εντολών, και ένα γραφικό module ελέγχου του λογισμικού (software management module), επιτρέπει εύκολη πρόσβαση σε χιλιάδες πακέτα. Το μοναδικό κέντρο ελέγχου του Mageia συνεχίζει να εξελίσσεται με κάθε έκδοση, προσφέροντας στους νεοφερμένους του Linux ένα ισχυρό εργαλείο για να ρυθμίσουν σχεδόν οτιδήποτε στον υπολογιστή τους χωρίς να χρησιμοποιήσουν την γραμμή εντολών.

Καθώς το Mageia βρίσκεται σε μια απογείωση από τον καιρό που εγκαθιδρύθηκε, τον Σεπτέμβριο του 2010, υπάρχει ένα ερωτηματικό σχετικά με την δυνατότητα του διανομέα να κρατήσει την ανάπτυξη και συνέχιση της διανομής επί μακρόν, στηριζόμενος σε εθελοντές. Επίσης του λείπει μια υποδομή και μια “βαβούρα” την οποία έχουν γύρω τους άλλες μεγάλες διανομές. Η τεκμηρίωση της διανομής θα μπορούσε να ήταν επίσης καλύτερη, και ο 9μηνος κύκλος έκδοσης της μπορεί να θεωρείται ένα μείον, στο θέμα του να δημιουργείται ντόρος στα ΜΜΕ, όταν άλλες διανομές έχουν 6μηνο κύκλο έκδοσης.

Το Mageia με λίγα λόγια:

ΥΠΕΡ: Φιλικό για αρχάριους, εξαιρετικό κεντρικό βοήθημα για ρυθμίσεις, πολύ καλή και άμεση υποστήριξη άλλων γλωσσών, και live dvd.

KATA: Χάνει σε φήμη και συμμετοχή εγκεφάλων, σαν αποτέλεσμα του πιρουνιάσματος (fork) του, από το Mandriva. Αρκετοί αναρωτιούνται αν ο διανομέας θα μπορέσει να διατηρήσει την διανομή για μακρό χρονικό διάστημα, βασιζόμενος μόνο σε εθελοντές.

ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΠΑΚΕΤΩΝ ΛΟΓΙΣΜΙΚΟΥ: URPMI με Rpmdrake (ένα γραφικό front end για URPMI), που χρησιμοποιεί πακέτα RPM.

ΔΙΑΘΕΣΙΜΕΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ: dvd εγκατάστασης για 32bit (ι586) και 64bit (x86-64) live cd εγκατάστασης για 32bit (i586) επεξεργαστές.
Μια διανομή για οργανισμούς και επιχειρήσεις

5. CentOS

Εκδόθηκε στα τέλη του 2003, το CentOS είναι ένα κοινοτικό σχέδιο, με στόχο να ξαναχτίσει τον πηγαίο κώδικα για το Red Hat Enterprise Linux (RHEL), μέσα σε μια εγκαθιστάμενη διανομή, να προσφέρει επίσης τακτικές ενημερώσεις ασφαλείας για όλα τα συμπεριλαμβανόμενα πακέτα λογισμικού. Για να το πούμε πιο καθαρά, το CentOS είναι κλώνος του Red Hat Enterprise Linux, και η μόνη διαφορά ανάμεσα στα δύο είναι η μάρκα.

Το CentOS αντικαθιστά όλα τα logos και τα trademarks του Red Hat με δικά του.
Η σύνδεση όμως μεταξύ τους δεν είναι άμεσα ορατή στον δικτυακό του τόπο, αυτό οφείλεται στους νόμους για τα trademarks. Η Red Hat αναφέρεται σε αυτό ως “Prominent North American Enterprise Linux Vendor” αντί να το κατονομάζει. Παρ’ όλα αυτά, η σχέση μεταξύ των δύο παραμένει αδιάρρηκτη, και οι μηχανικοί ανάπτυξης του CentOS βρίσκονται σε ενεργό σχέση με τους μηχανικούς της Red Hat.

To CentOS λοιπόν το βλέπουμε σαν μια διανομή για εξυπηρετητές. Έρχεται με έναν σταθερό και καλά ελεγμένο πυρήνα Linux, και πακέτα λογισμικού τα οποία φορμάρουν και την βάση του γονέα του, του Red Hat Enterprise Linux. Ανεξάρτητα αν είναι το αποτέλεσμα μιας κοινοτικής προσπάθειας από εθελοντές, έχει κερδίσει την φήμη του σταθερού, στερεού, και ελεύθερου σε σχέση με άλλες ακριβές λύσεις της αγοράς των εξυπηρετητών. Και αυτό, ανάμεσα στους διαχειριστές εξυπηρετητών Linux.

Το CentOS επίσης, είναι μια εταιρική λύση για το γραφείο (τερματικοί σταθμοί), ειδικά όταν η σταθερότητα και η αξιοπιστία, καθώς και η μακρόχρονη υποστήριξη προτιμούνται αντί της υποστήριξης τελευταίων τεχνολογιών. Όπως και το RHEL, καλύπτεται από 5 χρόνια ενημερώσεων ασφαλείας.

Παρ’ όλα τα πλεονεκτήματά του, το CentOS ίσως δεν είναι η καλύτερη λύση για σενάρια ανάπτυξης, και αυτό διότι όσοι προτιμούν τις τελευταίες τεχνολογίες, αλλά και τα νεότερα πακέτα λογισμικού, ίσως πρέπει να κοιτάξουν αλλού. Οι κύριες εκδόσεις του CentOS οι οποίες ακολουθούν αυτές του Red Hat, βγαίνουν έξω ανά 2-3 χρόνια, και οι εκδόσεις “τελείας” πχ. 5.1 έρχονται σε διαστήματα 6-9 μηνών. Οι εκδόσεις τελείας δεν περιλαμβάνουν μεγάλες αλλαγές σε δυνατότητες, παρόλο που μερικές φορές έχουν υποστήριξη για νέο υλικό, και μερικά επίσης χρήσιμα πακέτα αναβαθμίζονται στις επόμενες εκδόσεις τους.

Ο πυρήνας Linux, το βασικό σύστημα και βασικές εφαρμογές, παραμένουν απαράλλακτα. Σε μερικές εκδόσεις πακέτα όπως το Libre Office μπορούν να αναβαθμίζονται σε πειραματική βάση.

Ως ένα πλευρικό σχέδιο (side project), το CentOS χτίζει επίσης αναβαθμιστικά πακέτα για τους χρήστες των διανομών του, αλλά τα αποθετήρια δεν τα ενεργοποιούν όλα από προεπιλογή, καθώς μπορεί να σπάνε την προς τα εμπρός συμβατότητα.

Το CentOS με λίγα λόγια.

ΥΠΕΡ: Εξαιρετικά ελεγμένο, αξιόπιστο και σταθερό. Ελεύθερο για κατέβασμα, έρχεται με 5 χρόνια ενημερώσεις ασφαλείας.

ΚΑΤΑ: Χάνει τις τελευταίες τεχνολογίες του Linux, περιοδικά το σχέδιο αποτυγχάνει να τηρεί τις υποσχέσεις του για ενημερώσεις ασφαλείας μέσα στα χρονικά πλαίσια που θέτει, όσον αφορά τις νέες σταθερές εκδόσεις.

ΔΙΑΧΕΙΡΗΣΗ ΠΑΚΕΤΩΝ ΛΟΓΙΣΜΙΚΟΥ: YUM (γραφικό περιβάλλον) και βοήθημα γραμμής εντολών που χρησιμοποιεί RPM πακέτα.

ΔΙΑΘΕΣΙΜΕΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ: DVD εγκατάστασης, και live cd εγκατάστασης (με GNOME), για i386, και x86-64 επεξεργαστές. Παλιότερες εκδόσεις 3.x και 4.x είναι διαθέσιμες για τον Alpha, ΙΑ64 και IBM Z-σειρές (s-360 και s-390x) επεξεργαστές.

ΑΛΛΟΙ ΚΛΩΝΟΙ RHEL ΚΑΙ ΒΑΣΙΣΜΕΝΑ ΣΕ CENTOS: Scientific Linux, Springdale Linux, SME Server, Rocks Cluster, Oracle Enterprise Linux (εμπορικό).

Όλες οι αναφερόμενες διανομές και BSD συστήματα έχουν παρουσιαστεί στο osarena, με μια αναζήτηση μπορεί να τα βρει ο καθένας με περισσότερες πληροφορίες. Για να μην κουράσουμε δεν βάλαμε link στο κάθε τι.

Source:[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]