Σ’ αυτή την παρουσίαση θα ρίξουμε μια ματιά στο Fedora 20, και θα δώσουμε βάρος σε πράγματα που ενδιαφέρουν τον μέσο χρήστη Linux.

Το Fedora 20 εκδόθηκε, και φρόντισα να το κατεβάσω χωρίς να χάσω χρόνο: [DOWNLOAD]
Αφού την κατεβάσετε, μπορείτε να την «κάψετε» είτε σε κάποιο δισκάκι είτε σε ένα usb stick, εκκινώντας στην συνέχεια τον υπολογιστή σας από αυτό.

Οφείλω να ομολογήσω πως ποτέ δεν είχα εντυπωσιαστεί τόσο από το Fedora στο παρελθόν. Ήταν το πρώτο λειτουργικό σύστημα που είχα χρησιμοποιήσει μετά τα Windows. Αυτά πίσω στο 2005, όταν ξεκινούσα να δουλεύω με Linux. Επισκέφθηκα πάλι το Fedora στην έκδοση 16, όταν έψαχνα μια εναλλακτική λύση στο Ubuntu το οποίο ξεκίνησε τον δικό του δρόμο, αυτόν της απομόνωσης. Τώρα, φαίνεται πως υπάρχουν σημαντικές διαφορές ανάμεσα στο Fedora 16 και στο Fedora 20. Όταν εγκατέστησα το Fedora 20, οι εντυπώσεις μου άλλαξαν, η εγκατάσταση ήταν απλή και εύκολη. Διαφορετική όμως από αυτή του openSuSE ή του Ubuntu. Μετά το τέλος της εγκατάστασης και όταν εκίνησε το σύστημα, παρατήρησα πως το Fedora 20 ήταν προσεγμένο, καλογυαλισμένο, και όλα δούλευαν εξ’ αρχής (out of the box).

Ας δούμε την πλευρά του φινιρίσματος: Όλα έμοιαζαν όμορφα, και οι γραμματοσειρές είχαν γίνει render με τον σωστό τρόπο. Έμοιαζαν πολύ ωραίες στην επιφάνεια εργασίας, αλλά και στον Firefox. To Fedora χρησιμοποιεί σαν προεπιλεγμένο το Gnome, το ίδιο κάνει και το Red Hat Enterprise Linux, τώρα αυτό το desktop μοιάζει να έχει φτάσει στην ωριμότητα. Εάν χρησιμοποιεί κάποιος Mac OSX, θα παρατηρήσει επιρροές από αυτό, αλλά και το iOS. Για να γίνουμε πιο ξεκάθαροι, το Fedora χρησιμοποιεί το Gnome 3 σαν προεπιλογή, και όλη αυτή η γυαλάδα βγαίνει από το Gnome 3, όπως και το rendering των γραμματοσειρών. Έχω χρησιμοποιήσει επίσης και το Steam OS, που έχει και εκείνο Gnome 3, σαν την default επιφάνεια εργασίας, και συγκρίνοντας μπορεί κανείς να καταλάβει τι εννοώ ως καλογυαλισμένο. Συγχαρητήρια λοιπόν στην ομάδα του Fedora που μας προσφέρει μια τέτοια εμπειρία, που δεν χρειάζεται επιπλέον ρυθμίσεις.

Όλα δούλεψαν ρολόι. Μιλώντας για ρυθμίσεις, εκτιμώ πως στο F20, όλα ήταν εντάξει μετά την εγκατάσταση, ο ήχος, ο εκτυπωτής, η ασύρματη σύνδεση WiFi, και το video. Ο λόγος που λέω τα παραπάνω ήταν πως το εγκατέστησα σε ένα μηχάνημα high end, που είχε εξεζητημένο υλικό.
Ο εκτυπωτής ήταν ένα σημείο που ακόμα και το openSuSE τα βρήκε σκούρα, αλλά όχι το Fedora.
Με το που έθεσα σε λειτουργία τον εκτυπωτή, το λειτουργικό αναγνώρισε τον networking printer και εγκατέστησε τον ανάλογο οδηγό. Όλα λοιπόν ήταν μέλι γάλα, ακόμα και το Nexus 5 αναγνωρίστηκε και κατάφερα να μεταφέρω δεδομένα χωρίς πρόβλημα. Δεν προσπάθησα να βάλω τους οδηγούς υλικού της nVidia, δεν τους χρειαζόμουν, αφού οι οδηγοί υλικού του Fedora ήταν επαρκείς και δούλευαν εντάξει.
Το θέμα του ελεύθερου λογισμικού στο Fedora

Υπάρχουν υπέρ και κατά στην προσκόλληση του Fedora στις αρχές ελευθερίας του λογισμικού. Αυτό σημαίνει πως δεν εμπεριέχεται μη ελεύθερο λογισμικό στα αποθετήρια του. Έτσι δεν μπορείς να εγκαταστήσεις εφαρμογές όπως το flash από τα αποθετήρια. Για να βάλεις μη ελεύθερο λογισμικό όπως το flash, χρειάζεται μια μικρή προσπάθεια, αλλά τελικά τα πράγματα δεν είναι δύσκολα. Μάλιστα πρόκειται για διαδικασίες που γίνονται με την μία.

Αφού εγκατέστησα τον VLC media player, μπόρεσα να αναπαραγάγω videos σε όλα τα φορματ, και ο Rhythmbox έπαιζε κανονικά τα mp3 αρχεία. Έτσι, κάποιος δεν θα έχει πρόβλημα στον τομέα των πολυμέσων στο Fedora 20. Συνέχισα με την εγκατάσταση ορισμένων προγραμμάτων μη ελεύθερου λογισμικού, και μου άρεσε η τοποθέτηση αυτή του Fedora, γιατί κάνει τον χρήστη να συνειδητοποιήσει την διαφορά ανάμεσα στο ελεύθερο και το μη ελεύθερο λογισμικό, πράγμα που άλλες διανομές Linux αγνοούν.

Τι παίρνει κανείς με το Fedora 20;

To Fedora είναι πλέον διαθέσιμο με το περιβάλλον της επιλογής σας, Gnome, KDE, Cinnamon, Enlightnement, MATE, XFCE, LXDE. Το Gnome είναι το προεπιλεγμένο, όπως εξάλλου είναι και στο RHEL. Προκειμένου να έχω λοιπόν μια εμπειρία με το γνήσιο Fedora, κατέβασα την έκδοση Gnome σε ISO. Ήμουν από παλιά χρήστης του Gnome, μέχρις ότου η Canonical αποφάσισε να φύγει απ’ αυτό και να πάει στο δικό της, το Unity. Αρχικά, το Gnome 3 υπέφερε πολύ, και αυτό εξαιτίας της τεράστιας βάσης χρηστών του. Μεγάλο μέρος της βάσης αυτής είχε δημιουργηθεί μέσω του Ubuntu Gnome, μια βάση που η Canonical την άφησε μόνη και έρημη όταν μετακινήθηκε στο Unity. Σήμερα το να βάλεις Gnome στο Ubuntu είναι μια διαδικασία. Σημασία έχει πως το Gnome έχασε πολλούς δοκιμαστές του, οι οποίοι έστελναν και πολύτιμο feedback. Το περιβάλλον εργασίας πέρασε μέσα από μεταλλάξεις, μέχρι που έφτασε στο 3.8 όπου και έγινε πλέον μια ευχάριστη επιφάνεια εργασίας για να δουλεύει κανείς.
Το Gnome

Το F20, έρχεται με το Gnome 3.10 που είναι όμορφο και ώριμο. Και μπορώ να πω, πως παρόλο που είμαι χρήστης KDE, γυρνάω πότε πότε στο Gnome για μια αλλαγή. Μάλιστα, αφού η ομάδα της Red Hat ηγείται στην ανάπτυξη του Gnome, το Fedora είναι το καλύτερο λειτουργικό σύστημα για να δοκιμάζει κάποιος τι μαγειρεύεται στην κουζίνα του Gnome από καιρό σε καιρό. Πολλές νέες δυνατότητες του Gnome βρίσκονται στην νέα έκδοση του Fedora 20, όπου ο χρήστης μπορεί να τις δουλεύει και πρακτικά. Το F20 έρχεται με τις τυπικές εφαρμογές Gnome και εργαλεία όπως το “Software” (κέντρο λογισμικού), το οποίο αναπτύχθηκε από την ομάδα RHEL / Fedora.
Είναι ένα εργαλείο ανάλογο του Apple Store ή του Ubuntu Software Center. Μας επιτρέπει να περιηγούμαστε και να εγκαθιστούμε εφαρμογές με εύκολο τρόπο. Κάνει χρήση των AppData specifications και για μια ακόμα φορά όσοι συνεισφέρουν στο Fedora, προσφέρουν βοήθεια με patches στο AppData support σε upstream projects.

Σαν χρήστης θα ήθελα μια επιλογή στο “Software” έτσι ώστε να μπορώ να διαχειρίζομαι τα αποθετήρια εύκολα, για να μπορώ να προσθέτω repos τρίτων κατασκευαστών, για να παίρνω ορισμένα πακέτα που δεν βρίσκονται στα κύρια αποθετήρια λόγω αδειών και πατεντών. Βρίσκω πάντως πως το “Software” είναι πιο προσεγμένο από το κέντρο λογισμικού του Ubuntu, το οποίο και είναι ασυνεπές σαν εμπειρία.

Κάτι που δεν μου αρέσει στο Gnome 3.10 είναι το απαραίτητο reboot, απο τον Software Manager όταν έχουμε Software Update. Είναι κάτι που θυμάμαι με πόνο από τα Windows, και που στο Linux με βόλεψε η απουσία μιας τέτοιας συμπεριφοράς. Καταλαβαίνω πως ο νέος Software Manager είναι πιο ώριμος, αλλά καλύτερα ας ξεφορτωθούν αυτή την ανάγκη για επανεκκινήσεις.

Άλλες δυνατότητες επικεντρωμένες στον χρήστη, είναι τα Gnome documents τα οποία επιτρέπουν να συνδέεσαι στο Google Drive κλπ. Προσφέρει επίσης το “negative integration with ownCloud”. Χρειάζεται εδώ να κάνεις add/log στον Service Provider απο τις Online Account Options για να μπορείς να έχεις πρόσβαση σε έγγραφα αποθηκευμένα σε υπηρεσίες όπως ownCloud ή Google Drive. Αφού ενεργοποιηθεί αυτό, μπορείς εύκολα να ψάξεις για έγγραφα σωμένα στο δικό σου Cloud Service. Όσο για την ιδιωτικότητα, δεν αποστέλλονται λέξεις κλειδιά, και δεν σώζονται στον Fedora εξυπηρετητή, σε αντίθεση με το Dash του Unity το οποίο αποθηκεύει τις λέξεις κλειδιά, εκεί η Canonical ψάχνει για ευκαιρίες εσόδων μέσω του Dash. Με λίγα λόγια η ιδιωτικότητα σας δεν παραβιάζεται όπως στο Ubuntu.

Τα Gnome Photos επίσης λειτουργούν με τα Online Accounts και μπορεί κάποιος να έχει πρόσβαση στις φωτογραφίες που έχει αποθηκευμένες σε υπηρεσίες όπως Flicker από το desktop.
Άλλες εφαρμογές είναι το Gnome Maps, που προσφέρει Google Maps, και το Gnome Music, μια μινιμαλιστική εφαρμογή μουσικής. Πέρα από αυτά, υπάρχουν οι προεπιλεγμένες εφαρμογές όπως Rhythmbox, Libre Office, Firefox, Contacts, Evolution, οι οποίες φροντίζουν για τις υπολογιστικές σας ανάγκες. Με λίγα λόγια μετά την εγκατάσταση του Fedora, μπορεί κάποιος να πιάσει δουλειά.


Gnome και Cloud Services

To Gnome είναι πραγματικά μοντέρνο, ένα μέρος αυτού του μοντερνισμού οφείλεται στο δέσιμο με τις υπηρεσίες cloud, όπως τα Google Services που επιτρέπουν στους χρήστες να ολοκληρώνουν το mail τους, το ημερολόγιο, τις επαφές και το ΙΜ με ένα απλό κλικ. Οι επιδόσεις είναι επίσης πολύ καλές, εκτός από τον χρόνο εκκίνησης και το login που μοιάζει λίγο αργό. Η σουίτα εφαρμογών νέφους είναι πολύ καλή και δεν υπάρχουν εκπλήξεις.
Γιατί Fedora, και για ποιόν προορίζεται;

Υπάρχουν πολλοί λόγοι που κάνουν το Fedora μια μοναδική και πολύ σημαντική διανομή. Ένας κύριος παράγοντας είναι η ομάδα μηχανικών λογισμικού της Red Hat, που οδηγούν τις εξελίξεις στην ανάπτυξη του Linux σε επίπεδο τεχνολογιών πυρήνα. Αυτές χρησιμοποιούνται και σε όλο τον κόσμο του Linux. To Fedora είναι ένα φυτώριο για νέες τεχνολογίες, και γι’ αυτό ονομάζεται και λειτουργικό σύστημα κορυφής. Ακόμα, είναι η βάση για το Red Hat Enterprise Linux. Είναι ένα σύστημα που δεν θυσιάζει το desktop για χάρη άλλων συσκευών. Δεν αντιμετωπίζει κρίση ταυτότητας για το που θα ανήκει, στις ταμπλέτες, στα έξυπνα κινητά τηλέφωνα, στις τηλεοράσεις και άλλα. Το Fedora συνεχίζει να κρατά το desktop σταθερό. Προσπαθεί επίσης να τηρεί την δέσμευση για ελεύθερο λογισμικό, καθώς δεν περιλαμβάνει μη ελεύθερα προγράμματα και άλλα στοιχεία. Σέβεται την ελευθερία του χρήστη, την ιδιωτικότητα, και δεν τον κατασκοπεύει στο τι κάνει με τον υπολογιστή του.

Μου αρέσει να ακολουθώ αυτές τις ιδεολογίες, και τα πιστεύω της κοινότητας του ελεύθερου λογισμικού, έτσι συμβάλλω ώστε αυτό γίνεται συνεχώς καλύτερο. Όταν χρησιμοποιεί κάποιος το Fedora ή το openSuSE, χρησιμοποιεί την δουλειά ανθρώπων που χτίζουν αυτές τις τεχνολογίες οι οποίες έκαναν δυνατή την ύπαρξη διανομών όπως το Ubuntu, Αν λοιπόν σε ενδιαφέρει να δουλεύεις χρησιμοποιώντας το αποτέλεσμα της εργασίας αυτών που αναπτύσσουν τον κόσμο του Linux (είναι ένας τρόπος να λες ευχαριστώ), τότε το Fedora ή το openSuSE, είναι η φανερή επιλογή. Αν θέλεις μάλιστα έναν ακόμα λόγο, ο Linus Torvalds χρησιμοποιεί Fedora.
Οι άλλες επιφάνειες εργασίας
KDE για Notebooks

Η επιφάνεια εργασίας KDE για Notebooks στο Fedora 20. Είναι απλή, αγαπησιάρικη, με ξεκάθαρες επιλογές. Υπάρχει ένα γραφικό ιεραρχικό μενού εικονιδίων σε διπλό επίπεδο. Όταν κάνεις search οτιδήποτε ταιριάζει με την αναζήτηση σου, εμφανίζεται στην περιοχή του μενού με γραφικό τρόπο.
Τα παράθυρα ξεκινούν μεγιστοποιημένα και τα window controls εμπεριέχονται στο επάνω κορυφαίο πάνελ, έτσι το παράθυρο χρησιμοποιεί όσο περισσότερη επιφάνεια μπορεί. Το κορυφαίο πάνελ περιέχει έναν active window επιλογέα, έτσι ώστε να μπορεί κάποιος να κάνει un-maximize τα παράθυρα, ενώ δουλεύει με άλλα την ίδια στιγμή. Υπάρχει και άλλος χώρος (page one) όπου περιέχονται live feeds, καιρός, chat και άλλα. Όλα αυτά βασικά είναι KDE, αλλά με μια διαφορετική επιλογή στα KDE system settings και την συμπεριφορά της επιφάνειας εργασίας.
KDE

Η φιλοσοφία για το KDE, είναι αυτή του κλασσικού, και έτσι ας μην εκπλήσσονται ορισμένοι αφού το KDE θα πρέπει να έχει Konqueror αντί Firefox, Calligra αντί LibreOffice, Kmail αντί Thunderbird ή Evolution. Τα περιβάλλοντα εργασίας KDE και Gnome προσφέρουν διαφορετική εμπειρία στον χρήστη. Ξεκίνησαν με εντελώς διαφορετικό τρόπο αφού το Gnome ήταν εντελώς μινιμάλ στην αρχή, και προσέθετε δυνατότητες στην πορεία, ενώ το KDE ήταν το αντίθετο, είχε ξεκινήσει με πολλές επιλογές, τόσες που πολλοί το έβλεπαν σαν πολύπλοκο για πολλές εκδόσεις του. Μάλιστα μερικοί παρατηρούσαν πως ήταν αργό, σε σύγκριση με το Gnome, αλλά με την εξέλιξη όλα αυτά άλλαξαν, και τώρα μοιάζει σταθερό και στερεό, έτσι όπως θα έπρεπε να ήταν πάντα. Σε πολλές περιπτώσεις το KDE είναι μπροστά σε αρκετούς τομείς, και η ταχύτητα και ελαφρότητα έχει αυξηθεί.

Πολλές εφαρμογές του όπως Ktorrent, K3B, Kate, Gwenviw, Okular, δεν έχουν συγκρίσιμες στον κόσμο του Gnome (σημ. πολλές από αυτές τρέχουν στο Mate). Αρκετές που στο παρελθόν είχαν πρόβλημα όπως Akonadi, Nepomuk, PIM, σήμερα τρέχουν απροβλημάτιστα. Τελικά μπόρεσα να φέρω τις επαφές μου και τα e-mail στο Kontact και είναι μια χαρά, μολονότι ήθελαν ένα πιο δυσκίνητο setup από το αντίστοιχο του Gnome. Σετάρισα το plasma calendar για να δείχνει τα γεγονότα, και δούλεψε επίσης περίφημα, όσο για τις υψηλές τιμές στην χρήση CPU, που με είχαν αποτρέψει παλιότερα, αυτές τώρα δεν υφίστανται. Ανάλογα με τον ίδιο τρόπο, το να προσθέτεις και άλλα στοιχεία plasma στο desktop, κάνουν την εμπειρία μοναδική, και τελικά δείχνουν πως το plasma desktop θα έπρεπε να ήταν πάντα. Έστω στο 98%, γιατί ορισμένα στοιχεία δεν είναι ακόμα εντελώς plasma (τα home, clipper, sound menus είναι κρεμασμένα ανάμεσα σε άλλα πράγματα).

Τελικά ποια είναι η θέση μου για το KDE; Μου αρέσει σίγουρα αλλά νομίζω πως μπορούσε να ήταν και καλύτερο. Να μην χάνεται μέσα στην πολυπλοκότητα του. Θέλω μια επιφάνεια εργασίας με ελαστικότητα, ευκολία και παραγωγικότητα. Οι καιροί αλλάζουν, και το πράγμα θα δείξει.


Τα cloud services και το KDE

Για χρόνια τώρα παρακολουθούμε μια εξέλιξη στις υπηρεσίες cloud, και τις εφαρμογές, αυτές βοηθούν τον χρήστη να συγκεντρώσει τα δεδομένα του. Οι προγραμματιστές του KDE μοιάζουν να κλείνουν τ’ αυτιά τους σε όλα αυτά, και δεν θέλουν να δουν το όλο πράγμα, προσφέρουν αντ’ αυτού ένα desktop πολύ υψηλών δυνατοτήτων, με όλες τις προκλήσεις που αυτό εμπεριέχει. Οι χρήστες μ’ αυτό τον τρόπο θα κάνουν όλες τις παραπάνω εργασίες στο 80% μέσω του browser. Αυτές τις μέρες έχω την μουσική μου στο Google Play Music, κάνω την ατζέντα μου και τις επαφές μου μέσω Gmail, το ΙΜ μου στο Hangouts, τα RSS μου στο Feedly, τα tweets μου στο Tweetdeck, και την κοινωνική δικτύωση στα ανάλογα αναγνωρισμένα online portals. Η διαχείριση φωτογραφιών, είναι τώρα δυνατή και χωρίς όρια στο Google +. Δεν είμαι σπεσιαλίστας, και ότι έκανα το έκανα στο παρελθόν με το GIMP, αλλά τώρα κάνω καλύτερα όλα αυτά με τα coud services, που είναι εύκολα και ευχάριστα στην χρήση.

Εδώ υπάρχει ένας διαχωρισμός, γιατί όλα αυτά είναι για έναν casual user, όχι για έναν επαγγελματία. Αν λάβει κανείς υπόψη του χρήστες που είναι πολύ συνηθισμένοι σε Android ή iOS, καταλαβαίνει πως αυτοί δεν θα χρησιμοποιήσουν όλα τα εξελιγμένα που προσφέρει το KDE. Στα παραπάνω, το Unity και το Gnome, κλείνουν αυτό το κενό, είναι και νεότερα desktops όπως και να έχει.

Η αλήθεια είναι πως οι γνώμες διχάζονται, και πως υπάρχουν χρήστες που δεν θέλουν, και δεν χρησιμοποιούν τα cloud services για λόγους προστασίας ιδιωτικότητας και άλλους, ο χρόνος θα δείξει προς τα που θα πάει όλη αυτή η ιστορία με τα cloud services. Συνεπώς για τους παραπάνω χρήστες, το KDE είναι σε σωστό δρόμο.
Συμπερασματικά για KDE

Όλα εξαρτώνται από τον ίδιο τον χρήστη και το τι προτιμά. Για έμπειρους χρήστες που έχουν απολαύσει το KDE στο παρελθόν, και τις εφαρμογές του, νομίζω πως καλύτερα από τώρα δεν γίνεται. Έχω δοκιμάσει και άλλες διανομές αλλά πιστεύω πως στο Fedora , το KDE είναι πολύ καλό. Χρήστες που είναι λιγότερο έμπειροι και ενδιαφέρονται βασικά για την παραγωγικότητα, θα προτιμήσουν το Gnome. Είναι μοντέρνο και ελεγκάντ, και προορίζεται για όσους θέλουν να εργαστούν και να κάνουν καλά και γρήγορα την δουλειά που κάνουν. Φυσικά το Fedora είναι η ιδανική διανομή όταν μιλάμε για Gnome, που αλλού να κοιτάξει κανείς;
Ορισμένα από τα πακέτα λοιπόν για το KDE είναι:

KDE SC 4.11.3, Konqueror 4.11.3, Κmail 4.11.3, Calligra Words / Sheet / Stage 2.7.4, Amarok 2.8.0 (Audio player), Dragon Player 2.0 (Video player), Gwenview 4.11.3, Okular 0.17.3 (PDF viewer),
Apper 0.8.1 (software management), Dolphin 4.11.3 (file manager).
MATE

Για αυτούς που εξακολουθούν να προτιμούν το Gnome 2. Μινιμαλιστικό, και εμπεριέχει όλα όσα χρειάζονται για να τρέξει το σύστημα.
MATE 1.6.1, Midori 0.5.5, Claws Mail 3.9.2, eye of Mate 1.6.1 (Image viewer), Atril Document Viewer 1.6.1 (PDF), Yum Extender 3.0.13.
Και οτιδήποτε χρειαστείτε παραπάνω, θα το πάρετε από τα αποθετήρια διαμέσου Yum extender.
LXDE

Ένα άλλο ελαφρύ desktop που έχει προέλθει και αυτό από την αναταραχή στα linux desktops.
Και ενώ το XFCE έχει προσθέσει ορισμένα “φρού φρού κι’ αρώματα”, το LXDE έχει παραμείνει πιστό στις ρίζες της ελαφρότητας. Περιλαμβάνει: LXDE, Midori 0.5.5 (lightweight browser), Sylpheed 3.4.0b5, Abiword 3.0.0, Gnumeric 1.12.8, LXMusic 0.4.4, GPicView 0.2.1, Yum Extender 3.0.13 (software management), PCmanFM 1.1.2 (file manager). Και ότι άλλο θέλετε το προσθέτετε από το
Yum ή το CLI με εντολή sudo yum.
XFCE

Ένα ελαφρύ desktop που περιέχει τα: Xfce 4.10, Midori 0.5.5 (lightweight web browser), Claws Mail 3.9.2, Abiword 3.0.0, Pragha Music Player 1.1.2.2, Parole Media Player 0.5.2, Ristretto 0.6.3 (Image Viewer), Geany 1.23.1 (Editor/IDE), Yum Extender 3.0.13 (Software management), Thunar 1.6.3 (file manager).

Η φιλοσοφία της ελαφρότητας τηρείται, και δεν υπάρχει ούτε καν spreedsheet η pdf viewer. Φυσικά μπορείτε να εγκαταστήσετε ότι επιπρόσθετο θέλετε από το Yum. Ο whisker menu που περιλαμβάνεται σε άλλα XFCEs εδώ δεν περιλαμβάνεται, αλλά τηρείται η ρήση “το XFCE είναι XFCE”. Τα πάνελς είναι ωραία γκρουπαρισμένα με τα εικονίδια και στα σωστά μεγέθη, ενώ όπου πρέπει τα εικονίδια δεν έχουν κείμενο στην κάτω μπάρα. Όλα αυτά επεκτείνονται όταν χρειάζεται, και ανάλογα με τα εικονίδια που προστίθενται. Τα πάνελ μπορούν να γίνουν autohide και έτσι να εξοικονομήσουν επιφάνεια για εργασία. Μπορεί κάποιος επίσης να μπαίνει στα ιεραρχικά μενού με δεξί κλικ στην επιφάνεια εργασίας, ανάλογα με το menu applications.
Τελικά…

Το Fedora 20 είναι μια διανομή πρωταθλητής, οι επιδόσεις είναι πολύ καλές, και είναι προφανές πως συνεχίζουν στο δρόμο της βελτίωσης, έχοντας τις τελευταίες εκδόσεις των εφαρμογών. Αυτό αξίζει κανείς να το ζήσει σαν εμπειρία ειδικά αν προέρχεται από τον κόσμο του Ubuntu, όπου μπορεί να έχει ξοδέψει και ώρες στο να προσθέσει ένα μη ασφαλές PPA, για να φέρει μια τελευταία έκδοση εφαρμογής που του είναι απαραίτητη. Αλλά όταν έρθει κάποιος στο Fedora, όλα δουλεύουν με τον τρόπο που πρέπει.
Ορισμένα πράγματα για μετά την εγκατάσταση του Fedora

Εάν κατεβάσατε και εγκαταστήσατε το F20, μπορεί να θέλετε να κάνετε και κάποια άλλα πράγματα, εξαρτάται από τις ανάγκες σας, και ποιο desktop έχετε εγκαταστήσει. Υπάρχουν μερικά πράγματα που μπορεί κανείς να προσθέσει, αν και στο F20 όλα δουλεύουν εξ’ αρχής.
Προσθέτοντας repos τρίτου κατασκευαστή

Το Fedora είναι προσκολλημένο στις αρχές του ελεύθερου λογισμικού, και δεν προσφέρει κωδικοποιητές, και οδηγούς που είναι μη ελεύθεροι από τα δικά του αποθετήρια. Αλλά υπάρχουν αποθετήρια από τρίτους, που επιτρέπουν στους χρήστες Fedora να προσθέσουν μη ελεύθερα στοιχεία. Υπάρχουν τρία βασικά repos στο Fedora, κυρίως τα FreshRPM, Livna και Dribble. Μερικά πακέτα είναι διαθέσιμα για ένα αποθετήριο, και μερικά από κάποιο άλλο, αυτό σημαίνει πως έχετε να χρησιμοποιήσετε περισσότερα του ενός αποθετήρια, τα αποτελέσματα μπορεί να ήταν conflicts και crashes. Αυτά τα αποθετήρια τελικά ένωσαν τις δυνάμεις τους και το RPΜFusion γεννήθηκε.
Όμως μερικά πακέτα λείπουν από το RMPFusion. Αφού εγκαταστήσετε το RPΜFusion θα έχετε πρόσβαση σε πολλές εφαρμογές, και εργαλεία. Αυτό το αποθετήριο προσφέρει δύο εκδόσεις Free και non Free.

Εγκατάσταση Free RPMFusion:

Κώδικας:

http://download1.rpmfusion.org/free/fedora/rpmfusion-free-release-20.noarch.rpm

Εγκατάσταση non-Free RPM Fusion:

Κώδικας:

http://download1.rpmfusion.org/nonfree/fedora/rpmfusion-nonfree-release-20.noarch.rpm

Εγκατάσταση VLC:

Κώδικας:

yum install vlc

Εγκατάσταση flash plugin:

Δυστυχώς κανένα από τα repos δεν προβλέπει το Adobe Flash Plugin και έτσι αν το χρειάζεστε η εγκατάσταση είναι εύκολη.

Για 64bit δίνετε:

Κώδικας:

yum install http://linuxdownload.adobe.com/adobe-release/adobe-release-x86_64-1.0-1.noarch.rpm -y

και για 32bit δίνετε:

Κώδικας:

yum install http://linuxdownload.adobe.com/adobe-release/adobe-release-i386-1.0-1.noarch.rpm -y

Και μετά, τα παρακάτω:

Κώδικας:

sudo rpm --import /e tc/pki/rpm-gpg/RPM-GPG-KEY-adobe-linux
sudo yum install flash-plugin -y

Source: [Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]