μεταφέρει σε σεληνιακή τροχιά για ερευνητικούς σκοπούς.
Σύμφωνα με τον υπάρχοντα σχεδιασμό το 2018, η NASA θα επιλέξει τον κατάλληλο αστεροειδή, για να ακολουθήσει η εκτόξευση του ρομποτικού διαστημικού σκάφους το 2019. Στη συνέχεια το διαστημόπλοιο θα προχωρήσει είτε στη σύνδεση με τον αστεροειδή αν αυτός είναι σχετικά μικρός ή στην απόσπαση ενός κομματιού εάν είναι μεγαλύτερος.
Σε κάθε περίπτωση ο αστεροειδής ή το κομμάτι που θα αποκοπεί, θα πρέπει να έχει μήκος έως 10 μέτρα (32 πόδια), ενώ το βάρος του θα πρέπει να είναι έως και 500 τόνοι. Ακολούθως ο αστεροειδής θα οδηγηθεί από το διαστημόπλοιο σε σεληνιακή τροχιά.
Περί το 2020, υπολογίζεται ότι θα έχει σταθεροποιηθεί η τροχιά του αστεροειδή με το σκάφος, ώστε να μπορέσει να αποσταλεί μία ομάδα αστροναυτών, που θα προχωρήσει στην εξόρυξη πετρωμάτων και στη λήψη δειγμάτων. Αυτά τα πετρώματα αναμένεται να δώσουν πολύτιμες πληροφορίες για το παρελθόν και του σύμπαντος.
Αξίζει να σημειωθεί ότι για να φτάσουν στον «αιχμαλωτισμένο» αστεροειδή, οι αστροναύτες του δεύτερου σκέλους της αποστολής, θα χρησιμοποιήσουν το διαστημικό σκάφος Orion, στο οποίο πρόσφατα τοποθετήθηκε η θερμική του ασπίδα.
Σύμφωνα με την ιστοσελίδα Computer World, η NASA χρησιμοποιεί το διαστημικό τηλεσκόπιο Spitzer για να εντοπίσει τον αστεροειδή που θα ταίριαζε καλύτερα στις προδιαγραφές της αποστολής. Μέχρι τώρα έχουν εντοπιστεί εννέα πιθανοί «υποψήφιοι».
Source: planet-greece.blogspot.com