Το στερεότυπο του Ελληνα εργοδότη ο οποίος είχε ως εργαζόμενους αρκετούς αλλοδαπούς, φαίνεται πως έχει αλλάξει, καθώς όλο και περισσότεροι Ελληνες...
δουλεύουν πλέον σε επιχειρήσεις μεταναστών, αγωνιζόμενοι από κοινού για να εξασφαλίσουν μερικά έσοδα.
Ο Αλέξανδρος Οικονόμου, ήταν ηλεκτρολόγος και τις προ κρίσης εποχές δεν αντιμετώπιζε οικονομικά προβλήματα. Ωστόσο σήμερα, εργάζεται ως ανειδίκευτος εργάτης στο συνεργείο του Άλκη Μπούτρι, με τον ίδιο να δηλώνει στον Αντώνη Σρόιτερ και την εκπομπή Αυτοψία: «Εψαχνα από εδώ και από εκεί και ψάχναμε να πληρώσουμε το δάνειο. Στα συνεργεία στο παρελθόν είχαμε ξένους και είχαμε καλή συνεργασία και έτσι βρήκα αυτή τη δουλειά. Πριν την κρίση οι αλλοδαποί έκαναν τις βαριές δουλειές και οι Έλληνες τις εύκολες. Οι αλλοδαποί από βοηθοί έγιναν αφεντικά. Δεν με ενόχλησε που το νέο μου αφεντικό ήταν ξένος. Βέβαια υπάρχουν και εκείνοι που λένε "ωχ, στον Αλβανό δουλεύεις;". Η περηφάνια δεν τους αφήνει να δουλέψουν και παρά τα προβλήματα δεν κάνουν τίποτα».
Ενας άλλος Ελληνας ο Γιώργος Χριστόπουλος ο οποίος είναι χειριστής μηχανημάτων, εργάζεται στην ομάδα του Αλβανού εργολάβου Ντερίμ Μέρκο στην Καλαμάτα και μιλά με τα καλύτερα λόγια για τον αλλοδαπό εργοδότη του: «Είναι και αυτός επάνω, μπαίνει μέσα και θα φωνάξει μόνο για τη δουλειά. Μακριά από τη δουλειά είμαστε οι καλύτεροι φίλοι. Πάνω από όλα βάζει την ασφάλειά μας και δεν μας κρύβει τίποτα. Η συμβουλή που μας δίνει είναι να μην βλέπουμε την ώρα που θα σχολάσουμε». Ο ίδιος πάντως, δηλώνει στην εκπομπή: «Εμείς είμαστε πιο ρατσιστές από τους Έλληνες. Έχουμε πολλή δημοκρατία εδώ και για αυτό είμαστε και εμείς εδώ. Ποτέ δεν είχα προβλήματα με τους Έλληνες. Εάν κάποιος δίνει τον εαυτό του στη δουλειά του, ακόμη και δωρεάν, είναι η καλύτερη διαφήμιση. Η αγορά έχει μεγάλες ευκαιρίες, να δει τι μπορεί να προσφέρει, να ξεκινάει με το 16ωρο και τότε θα έχει χρήμα και δουλειά και να επενδύσει σε αυτό που κάνει».
Μια άλλη Ελληνίδα η Στέλλα Κουτεντάκη, δουλεύει στο κατάστημα του Μοχάμεντ Μπασάρ, ο οποίος όπως λέει της δίνει 600 ευρώ τον μήνα και επιπλέον 5 ευρώ για το ταξί: «Το πρώτο πράγμα που της λέω είναι "εσύ είσαι αδερφή μου και εγώ αδερφός σου, όχι το αφεντικό σου". Εδώ δουλεύουμε για να μπορέσουμε να ζήσουμε».
Source:iefimerida.gr