Μπορούν να αποτελέσουν αποδεικτικά στοιχεία στο δικαστήριο τα δεδομένα που συλλέγουν οι αισθητήρες στα σύγχρονα περικάρπια «υγείας και ευεξίας»;

Για πρώτη φορά, μια καναδική δικηγορική εταιρεία πρόκειται να χρησιμοποιήσει στοιχεία από το Fitbit, ένα περικάρπιο που καταγράφει την σωματική δραστηριότητα μέσω αισθητήρων, για να αποδείξει εκ μέρους της ενάγουσας ότι το αυτοκινητιστικό ατύχημα για το οποίο υπέβαλλε μήνυση επηρέασε δραστικά την ζωή της, μειώνοντας την δυνατότητά της να διατηρήσει τους ρυθμούς της σωματικής της άσκησης σε σχέση με τον υπόλοιπο πληθυσμό στην ηλικία της και να συνεχίζει να εργάζεται ως γυμνάστρια. Ως τώρα, σε ανάλογες υποθέσεις θα χρειαζόταν η τεκμηριωμένη μαρτυρία ενός γιατρού για να γνωμοδοτήσει σχετικά με τις συνέπειες του ατυχήματος. Η υπόθεση θα δημιουργείται δικαστικό προηγούμενο στην αξιοποίηση δεδομένων από γκάτζετ που φοριούνται, με πολλές παράπλευρες συνέπειες.

Στην προκειμένη περίπτωση, η ενάγουσα γυμνάστρια διέθεσε οικειοθελώς τα προσωπικά της δεδομένα στην εταιρεία Vivametrics για την σχετική επεξεργασία. Εντούτοις, το γεγονός μπορεί να οδηγήσει και στην έκδοση ενταλμάτων για την παραχώρηση τέτοιων στοιχείων από τους κατασκευαστές των γκάτζετ σε άλλες δικαστικές υποθέσεις, εκτιμά ο Guardian. Δεν αποκλείεται μάλιστα, σημειώνει η εφημερίδα, η έγκριση αιτήσεων για ασφάλιση ζωής να προϋποθέτουν ακόμα και τον έλεγχο της σωματικής κατάστασης του αιτούντα μέσω τέτοιων συσκευών που καθημερινά συλλέγουν δεδομένα για την καρδιακή λειτουργία, την ποιότητα του ύπνου και την σωματική άσκηση. Στις Ηνωμένες Πολιτείες δε, όπου οι επιχειρήσεις ασφαλίζουν τους υπαλλήλους τους, δεν αποκλείεται να ενθαρρύνουν την χρήση της τεχνολογίας που φοριέται για να μειώσουν το ρίσκο και την συμμετοχή τους στο κόστος της ασφάλισης.

Το ενδεχόμενο κάνει φανερά διάφορα θέματα που ανακύπτουν, όπως η επάρκεια της υπάρχουσας νομοθεσίας όχι μόνο στον Καναδά ή στις ΗΠΑ, όπου οι fitness trackers χρησιμοποιούνται περισσότερο, αλλά και διεθνώς. Πως θα εγκρίνονται ή θα απορρίπτονται τα αιτήματα παραχώρησης αυτών των προσωπικών «βιομετρικών» δεδομένων από τους κατασκευαστές, καθώς σε πολλές περιπτώσεις τα δεδομένα αποθηκεύονται στο cloud και δη, στους διακομιστές των εταιρειών που τα κατασκευάζουν. Κι αυτό, πριν καλά καλά ξεκαθαρίσει εάν τα δεδομένα που συλλέγουν οι αισθητήρες συνιστούν αξιόπιστα βιομετρικά δεδομένα. Επιπλέον, οι συσκευές αυτές δεν θεωρούνται και δεν διατίθενται ως ιατρικός εξοπλισμός, ακόμα και όταν είναι αποδεδειγμένα ακριβείς οι μετρήσεις τους.

Εντούτοις, δεν θα αργήσει να καταστεί κοινότυπη η χρήση των δεδομένων από τα λεγόμενα wearable -είτε πρόκειται για περικάρπια υγείας και ευεξίας, είτε για app, είτε για έξυπνα ρολόγια, όπως το Apple Watch και το Moto360, υποστηρίζουν νομικοί κύκλοι.

Πάντως, όσο βέβαιη και αν θεωρείται η προσκόμιση δεδομένων από γκάτζετ στις αίθουσες των δικαστηρίων, οι εναγόμενοι μπορούν να αξιοποιήσουν το γεγονός ότι οι ενάγοντες θα πρέπει να αποδεικνύουν ακόμα και ότι τα φορούσαν οι ίδιοι. Όπως σημειώνουν οι Financial Times, είναι εύκολο να ξεγελάσεις αυτά τα «διασκεδαστικά γκάτζετ»: εάν θέλεις να εμφανίζεσαι δραστήριος, το βάζεις στον σκύλο σου, ή εάν θέλεις να δείχνεις νωχελικός, απλά δεν το χρησιμοποιείς. Προς το παρόν, η δουλειά που μπορούν να αναλάβουν τα smartwatch και τα περικάρπια είναι να ενθαρρύνουν την άσκηση για την διατήρηση καλής υγείας και ευεξίας. Στο δικαστήριο όμως, δεν έχουν θέση, αντιλέγουν πολλοί.

Source: [Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]