Η ζωή είναι κρύα και άνοστη για αυτά τα υδρόβια πτηνά του Νότιου Ημισφαιρίου: γενετικές αναλύσεις αποκαλύπτουν ότι οι πιγκουίνοι έχουν χάσει τους υποδοχείς για τρεις από τις πέντε βασικές γεύσεις -και όπως φαίνεται δεν αντιλαμβάνονται καν την ψαρίλα της τροφής τους.

Σύμφωνα με μελέτη που δημοσιεύεται στην έγκριτη επιθεώρηση «Current Biology», οι πιγκουίνοι έχουν γευστικούς υποδοχείς μόνο για το αλμυρό και το ξινό, και έχουν χάσει την αίσθηση του γλυκού, του πικρού και του ουμάμι -την βασική, πικάντικη γεύση που αφήνει το γλουταμινικό μονονάτριο, το οποίο απαντάται κυρίως στο κρέας και χρησιμοποιείται ευρέως ως ενισχυτικό γεύσης σε επεξεργασμένα τρόφιμα.

«Οι πιγκουίνοι τρέφονται με ψάρια, οπότε θα περίμενε κανείς ότι χρειάζονται τα γονίδια για τους υποδοχείς του ουμάμι. Για κάποιο λόγο όμως δεν διαθέτουν αυτά τα γονίδια» λέει ο Ζιαντσί Τσανγκ του Πανεπιστημίου του Μίσιγκαν, μέλος της αμερικανο-κινεζικής ερευνητικής ομάδας, η οποία εξέτασε όλα τα είδη πιγκουίνων. «Το εύρημα αυτό προκαλεί έκπληξη και δεν μπορούμε να προσφέρουμε μια ικανοποιητική απάντηση. Έχουμε όμως μερικές ιδέες» προσθέτει ο ερευνητής.

Μια τέτοια ιδέα είναι ότι οι πιγκουίνοι έχασαν τρεις βασικές γεύσεις λόγω του παγωμένου περιβάλλοντος όπου ζουν. Ορισμένα είδη ζουν σήμερα σε σχετικά ζεστές περιοχές της Νοτίου Αμερικής και της νότιας Αφρικής, ωστόσο όλα τα είδη κατάγονται από την Ανταρκτική.

Σε αντίθεση με τους γευστικούς υποδοχείς του αλμυρού και του ξινού, οι υποδοχείς του γλυκού, του πικρού και του ουμάμι δεν λειτουργούν σε χαμηλές θερμοκρασίες. Μια άλλη πιθανή εξήγηση έχει να κάνει με το γεγονός ότι οι πιγκουίνοι καταπίνουν την τροφή τους αμάσητη, οπότε η γεύση της τροφής δεν χρειάζεται να τους απασχολεί. Επιπλέον, η γλώσσα των πιγκουίνων είναι ιδιαίτερα τραχιά, εξελιγμένη περισσότερο να συγκρατεί τη λεία παρά να τη γεύεται. Προηγούμενες ανατομικές μελέτες είχαν δείξει μάλιστα ότι ορισμένα είδη πιγκουίνων δεν διαθέτουν καθόλου γευστικούς κάλυκες στη γλώσσα.

Υπάρχουν εξάλλου και άλλα είδη που καταπίνουν την τροφή ολόκληρη και έχουν χάσει μεγάλο μέρος της αίσθησης της γεύσης: σχετικά πρόσφατη μελέτη έδειχνε ότι οι φάλαινες και τα δελφίνια δεν γεύονται τίποτα εκτός από το αλμυρό.

Στην περίπτωση των πιγκουίνων, πάντως, παραμένει ασαφές ποια ήταν η αιτία και ποιο το αποτέλεσμα σε αυτή την εξελικτική διαδικασία. Όπως επισημαίνει ο δρ Τσανγκ, «η συμπεριφορά των πιγκουίνων να καταπίνουν την τροφή τους ολόκληρη, όπως και η δομή και λειτουργία της γλώσσας, υποδεικνύουν ότι οι πιγκουίνοι δεν χρειάζονται την αίσθηση της γεύσης. Παρόλα αυτά είναι ασαφές αν αυτά τα χαρακτηριστικά είναι αιτία ή αποτέλεσμα της απώλειας της γεύσης».

Με άλλα λόγια, είναι πιθανό ότι οι πιγκουίνοι απέκτησαν τραχιά γλώσσα και άρχισαν να καταπίνουν την τροφή τους ακριβώς επειδή είχαν χάσει τη γεύση τους, και όχι το αντίστροφο. Ένα ενδιαφέρον στοιχείο είναι ότι η αίσθηση του γλυκού απουσιάζει και στα περισσότερα άλλα πτηνά. Εξαίρεση είναι τα κολιμπρί, τα οποία τρέφονται με γλυκό νέκταρ.

Source: [Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]