Ένα αυτοκόλλητο διαφανές φιλμ που προσκολλάται πάνω στο τζάμι και μετατρέπει οποιοδήποτε παράθυρο, βιτρίνα ή παρμπρίζ αυτοκινήτου σε οθόνη κινούμενων εικόνων, δημιούργησαν ερευνητές στις ΗΠΑ, με τη συμμετοχή ενός διακεκριμένου Ελληνο-αμερικανού επιστήμονα. Τέτοιες αυτοκόλλητες οθόνες μπορούν να έχουν ποικίλες πρακτικές εφαρμογές, όπως για την προβολή διαφημίσεων ή για εταιρικές παρουσιάσεις σε γραφεία επιχειρήσεων.

Η πρωτοποριακή οθόνη δημιουργήθηκε με την προσθήκη σε υδατοδιαλυτό υγρό πλαστικό (πολυμερές) ενός αριθμού μικροσκοπικών νανοσωματιδίων αργύρου διαμέτρου 62 νανομέτρων (δισεκατομμυριοστών του μέτρου) το καθένα, τα οποία αντανακλούν κατά προτίμηση το μπλε φως. Τα ενσωματωμένα νανοσωματίδια είναι αόρατα στους ανθρώπους, γι’ αυτό η οθόνη είναι διαφανής αφήνοντας το εξωτερικό φως να εισέλθει στο χώρο. Όμως γίνονται ορατές στον παρατηρητή οι εικόνες που προβάλλονται από ένα προβολέα λέιζερ με ακτίνα μπλε φωτός.

Διαφανείς οθόνες κυκλοφορούν ήδη στην αγορά, όμως βασίζονται σε πολύπλοκες και ακριβές τεχνολογίες. Οι ερευνητές των πανεπιστημίων ΜΙΤ και Χάρβαρντ, καθώς και του αμερικανικού στρατού, με επικεφαλής τον Τσία Γουέι Χσου, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό “Nature Communications”, σύμφωνα με το BBC, υποστηρίζουν ότι οι καινοτόμες οθόνες τους είναι απλούστερες στην κατασκευή τους από οτιδήποτε ανάλογο ήδη υπάρχει.

«Στην κυριολεξία απλώς χύνουμε τα νανοσωματίδια στο πολυμερές, προτού αυτό στερεοποιηθεί», δήλωσε ο Χσου. Νανοσωματίδια βάρους μόλις λίγων χιλιοστών του γραμμαρίου απαιτούνται για κάθε τετραγωνικό εκατοστό της οθόνης, που έχει πάχος περίπου μισού χιλιοστού.

Όμως, προς το παρόν τουλάχιστον, επειδή κάθε ενσωματωμένο νανοσωματίδιο αντανακλά μόνο ένα χρώμα, οι νέες οθόνες προβάλλουν μονοχρωματικές εικόνες. Οι ερευνητές ανέφεραν ότι είναι δυνατό να υπάρξουν πολλά χρώματα ταυτόχρονα, αλλά όσα περισσότερα νανοσωματίδια προστίθενται στο φιλμ του πολυμερούς, τόσο αυτό γίνεται πιο αδαφανές και το τζάμι θαμπώνει.

Στην ερευνητική ομάδα σημαντικό ρόλο έχει ο καθηγητής Τζον Τζοανόπουλος του Τμήματος Φυσικής του ΜΙΤ, διευθυντής του Ινστιτούτου Στρατιωτικών Νανοτεχνολογιών από το 2006. Γεννήθηκε στη Νέα Υόρκη το 1947 και από το 2009 είναι μέλος της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών των ΗΠΑ.

Source: [Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]