Πόσες φορές κατεβάζετε ένα πρόγραμμα, ή ένα torrent και κοιτάτε με προσμονή την μπάρα προόδου που σας ενημερώνει την πορεία του download; Πόσες φορές ξεκινάτε να παίξετε ένα παιχνίδι και το περιμένετε να «φορτώσει» κοιτώντας την μπάρα να «γεμίσει»; Φανταστείτε πως, αν δεν υπήρχε ένας φοιτητής το 1985, ο Brad A. Myers να επινοήσει τις «ενδείξεις ποσοστιαίας προόδου», θα χαζεύαμε τις οθόνες των υπολογιστών μας σαν ανόητοι…

Σύμφωνα με την εφημερίδα New York Times, μέχρι και τα μέσα της δεκαετίας του 1980, οι χρήστες υπολογιστών δεν γνώριζαν πότε φορτώνει ο υπολογιστής τους τα προγράμματα που ήθελαν και πότε όχι. Έτσι, αρκετοί από αυτούς νόμιζαν πως η συσκευή τους είχε «κρασάρει», μη γνωρίζοντας τον χρόνο που χρειάζεται μία εφαρμογή ή πρόγραμμα να ολοκληρώσει την διαδικασία μέχρι να λειτουργήσει. Έτσι, ο φοιτητής Brad A. Myers κατέθεσε μία εργασία για την αναγκαιότητα των «ενδείξεων ποσοστιαίας προόδου».

Στην εργασία αυτή υποστήριξε την σημασία των ενδείξεων για τους χρήστες και τους ίδιους τους υπολογιστές που «υπέφεραν» από τις αλλεπάλληλες επανεκκινήσεις. Για να αποδείξει μάλιστα την χρησιμότητα της μπάρας προόδου, δοκίμασε το εξής πείραμα: έβαλε 48 συμφοιτητές τους να πραγματοποιήσουν αναζητήσεις σε μία βάση δεδομένων. Οι μισοί έβλεπαν στις οθόνες τους την μπάρα προόδου της αναζήτησής τους, ενώ οι άλλοι μισοί δεν έβλεπαν τίποτα. Για μπάρα προόδου χρησιμοποίησε μία κάψουλα που γέμιζε από αριστερά προς τα δεξιά, σαν ένα τεράστιο θερμόμετρο.

Από τους συμφοιτητές του που χρησιμοποίησαν την μπάρα προόδου, ο Myers ζήτησε να βαθμολογήσουν την εμπειρία τους. 86% δήλωσαν πως τους άρεσαν οι μπάρες. Και γράφει στην εργασία του «Δεν τους ενδιαφέρει αν η μπάρα προόδου δεν είναι ακριβής. Εξακολουθούσαν να βλέπουν έστω και μία ανακριβή μπάρα, παρά να μην βλέπουν τίποτα».

Συμπέρασμα; Μπορεί η δημιουργία μίας μπάρας προόδου για το software που χρησιμοποιείτε να είναι μία εξαιρετικά πολύπλοκη διαδικασία που δεν αναλύεται εύκολα και, μπορεί να μην είναι πάντα ακριβής, λειτουργεί όμως ευεργετικά τόσο για τους χρήστες, όσο και για τις συσκευές μας. Όπως γράφουν στο Gizmodo, σαν placebo που μας κάνει να πιστεύουμε πως κάτι προχωράει κι ας μην προχωράει με τους ρυθμούς που βλέπουμε ακριβώς.

Και γι αυτό, μπορείτε να ευχαριστείτε τον κο Brad A. Myers. Διαβάστε το άρθρο της New York Times εδώ και την προσωπική σελίδα του κου Myers, εδώ ως καθηγητής πανεπιστημίου πια, που ασχολείται με την αλληλεπίδραση των υπολογιστών με τον άνθρωπο.

Source: [Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]