Η εκτόξευση της κάψουλας Orion στο διάστημα την προηγούμενη Παρασκευή από την βάση εκτοξεύσεως πυραύλων στο ακρωτήριο Κανάβεραλ στην Φλόριντα σηματοδοτεί μία νέα εποχή για την Εθνική Διαστημική Υπηρεσία των Ηνωμένων Πολιτειών.
Στις 5 Δεκεμβρίου η κάψουλα εκτοξεύθηκε από το Ακρωτήριο Κανάβεραλ και έφτασε σε υψόμετρο 3600 μιλίων. Μέσα στις τέσσερις ώρες και τριάντα λεπτά που διήρκεσε η δοκιμαστική πτήση (Exploration Flight Test 1, EFT-1) το Orion έφτασε στις ζώνες ακτινοβολίας Van Allen, μπήκε σε τροχιά γύρω από την Γη και επιβίωσε από την τρομαχτική επάνοδο πριν βουτήξει στα νερά του Ειρηνικού Ωκεανού.

Η κάψουλα δοκιμάστηκε για να ταξιδέψει πιο μακριά στο βαθύ διάστημα από οποιαδήποτε άλλη αποστολή, πιο μακριά και από τις αποστολές του προγράμματος Apollo στη Σελήνη. Με την βοήθεια του ενεργού επεκτάσιμου συστήματος εκτόξευσης Delta IV (έκδοση Heavy) η κάψουλα έφτασε σε ύψος 3600 μιλίων (5794 χιλιόμετρα περίπου), σχεδόν 14 φορές το υψόμετρο που βρίσκεται ο Διεθνής Διαστημικός Σταθμός. Το σύστημα εκτόξευσης έχει κατασκευαστεί από το τμήμα Integrated Defence Systems της Boeing.

Οι NASA και Lockheed Martin αναπτύσσουν το διαστημικό όχημα εδώ και χρόνια και υπολογίζουν να το χρησιμοποιήσουν στις πιο φιλόδοξες επανδρωμένες αποστολές στο βαθύ διάστημα. Ακριβώς για αυτό τον λόγο έπρεπε να δοκιμαστεί διεξοδικά στις κατάλληλες συνθήκες, ώστε να εξασφαλιστεί η ασφάλεια στο ταξίδι στην Σελήνη, και αργότερα στον Άρη.

Η κάψουλα Orion παρέμεινε τέσσερις ώρες σε τροχιά πραγματοποιώντας μία πλήρη περιστροφή κάθε επτά λεπτά πριν “ανάψουν” οι μηχανές για την δεύτερη φάση της δοκιμής, που ήταν να φτάσει στον υψηλότερο προορισμό της, πέρα από εκεί που ξεκινούν οι ζώνες Van Allen. Το όχημα είναι εξοπλισμένο με αισθητήρες που μπορούν να στείλουν δεδομένα στο κέντρο ελέγχου σχετικά με τις παρεμβολές –αν υπάρξουν- από την ακτινοβολία στις ζώνες Van Allen στα όργανα του διαστημικού οχήματος.

Μετά από αυτή τη φάση, ξεκίνησε η φάση της επανόδου στην Γήινη ατμόσφαιρα, με την κάψουλα να αντέχει στις τρομερά υψηλές θερμοκρασίες και σε ταχύτητες που άγγιξαν τα 20.000 μίλια την ώρα. Το σύστημα επίσης με τα αλεξίπτωτα έπρεπε να επιβραδύνει το όχημα από αυτές τις εκπληκτικές ταχύτητες σε σχεδόν… “full stop” μέσα σε 11 λεπτά ενώ αργότερα, η NASA δοκίμασε ένα νέο τρόπο ανάκτησης από τον ωκεανό χρησιμοποιώντας το USS Anchorage, το πλοίο του Αμερικάνικου Πολεμικού Ναυτικού.

Οι NASA και Lockheed Martin θα χρησιμοποιήσουν τα δεδομένα που πήραν από την δοκιμαστική αποστολή για να κατασκευάσουν μία ακόμη καλύτερη κάψουλα για την επόμενη δοκιμαστική αποστολή το 2018. Σε αυτή την αποστολή θα χρησιμοποιηθεί το Space Launch System της Boeing, το μεγαλύτερο και ισχυρότερο πυραυλικό σύστημα εκτόξευσης.

HashTags: [Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Source: [Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]